Kościół rośnie w górę

Szybko rosnąca wieża zdradza już zamysł architektoniczny projektu kościoła przy ul. Kazimierzowskiej w Siedlcach. - Drobnymi elementami posuwamy się w górę - cieszy się z postępu prac proboszcz parafii o. Zdzisław Beń, patrząc na plac budowy.

Budowa ośrodka duszpasterskiego, tj. obiektu pomyślanego jako kompleks obejmujący klasztor, zaplecze duszpasterskie i kościół, ruszyła sześć lat temu. Zaczęto od części, w skład której wchodzą: klasztor, sale na potrzeby duszpasterskie oraz zakrystie i zaplecze techniczne kościoła. Obecnie w pełni wykończona jest ta połowa budynku, w której znajdują się pomieszczenia klasztorne: mieszkania ojców franciszkanów i kaplica na piętrze, a na dole kancelaria, refektarz, kuchnia i pokoje gościnne.

Wnętrza – już użytkowane – wyglądają nowocześnie i dostojnie, zgodnie ze swym przeznaczeniem. Nie brakuje nawiązań do dawnej architektury klasztornej. Pośrodku czteroskrzydłowego obiektu, niczym podwórzec w starych klasztorach, kryje się patio, tj. niewielki dziedziniec. Trawnik przyciąga uwagę fragmentem stylizowanym na „Tau” – ostatnią literę alfabetu greckiego, symbolizującą Krzyż Chrystusa; znak ukochany przez św. Franciszka, który odnosił go do wybrania Bożego i obietnicy Jego królestwa.

Najważniejszy – kościół

Siedlecka parafia św. Maksymiliana została wydzielona ze wspólnoty św. Stanisława i powierzona franciszkanom w 1995 r. Od początku mówiło się o tymczasowości szybko pobudowanego kościółka i budynku postawionego z myślą o pracy duszpasterskiej, w którym znalazły się dwie sale. Na przeszkodzie rozbudowie stał brak środków. Parafia usytuowana na północno-wschodnich rogatkach miasta obejmuje również kilka wiosek: Golice, Golice-Kolonię, Jagodnię, Żabokliki, Żabokliki-Kolonię i Topórek. Jak mówi proboszcz, pod względem liczebności jest dość stabilna. Zauważalny, jednorazowy „skok” zapewniło oddanie do użytku bloków przy ul. Gospodarczej. ...

LA