Kultura
Źródło: AD
Źródło: AD

„Król nadbużańskich poetów”

Największy poeta, jakiego wydała ziemia włodawska - to najczęstsze określenie dorobku literackiego Stefana Sidoruka.

Nic więc dziwnego, że z okazji 90 urodzin artysty przygotowano huczny benefis. Odbył się on 3 sierpnia we włodawskim Młodzieżowym Domu Kultury. Uroczystość związana była również z przyznaniem przez Marszałka Województwa specjalnej nagrody, którą panu Stefanowi wręczył zastępca dyrektora departamentu kultury, edukacji i sportu Marek Sikora.

Wypełniona po brzegi sala powitała jubilata fanfarami i gromkimi brawami. Wśród zaproszonych gości znaleźli się najbliżsi pana Stefana: rodzina, sąsiedzi oraz przyjaciele. Podczas benefisu można było usłyszeć poezje S. Sidoruka recytowane przez samego autora oraz m.in. przez dyrektora WDK-u Bogusława Smolika, prof. Karabowicza oraz wicestarostę Wiesława Holaczuka. Marcin Obuchowski wykonał „Balladę nadbużańską”, a cała sala śpiewała znane i lubiane utwory, do których przygrywał zespół „Polesia czar”.

Po licznych wystąpieniach gości i samego artysty nadszedł czas na koronację. Pan Stefan został ukoronowany na „króla nadbużańskich poetów”. Uroczystość zakończyła się życzeniami dla jubilata, wpisami do pamiątkowej księgi oraz tortem. Przedstawienie w MDK-u wyreżyserowała Renata Holaczuk.


SYLWETKA JUBILATA

Stefan Sidoruk urodził się 3 sierpnia 1919 r. we wsi Stawki w gminie Włodawa w rodzinie rolnika i zarazem wiejskiego kowala. Mieszka tam do chwili obecnej. Ukończył 7 klas Szkoły Powszechnej w Różance i Zespół Przysposobienia Rolniczego. W 1936 r. włączył się w nurt przedsięwzięć amatorskiego zespołu teatralnego działającego w Stawkach przy Związku Młodzieży Wiejskiej. W czasie II wojny światowej, w celu uniknięcia wywiezienia do Niemiec na przymusowe roboty, podjął pracę jako robotnik leśny. Tuż po wyzwoleniu, w 1945 r. wznowił w swoim środowisku amatorską działalność teatralną. Był reżyserem zespołu, który do 1980 r. prezentował widowiska obrzędowo-religijne, w tym wielokrotnie „Wesele różanieckie” oraz „Balladę wigilijną”. Otrzymał wiele nagród i wyróżnień, m.in. kilka pierwszych nagród w prestiżowym Ogólnopolskim Konkursie Literackim im. Jana Pocka, wyróżnienie w „Turnieju jednego wiersza”. W 1978 r. otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, a w 2002 r. szczególnie cenną dla chłopskich twórców „Nagrodę im. O. Kolberga – za zasługi dla kultury ludowej”. Napisał wiele wierszy, gawęd, anegdot oraz kilka powieści wspomnieniowych. Utrwalił przebieg niektórych świąt religijnych, a także zwyczajów i obrzędów. Sporadycznie pisze fraszki. Jest autorem dwujęzycznym – wypowiada się w języku polskim i ukraińskim. Ponadto zajmuje się malarstwem pejzażowym i korzenioplastyką.

Andrzej Dynkiewicz