Ks. Grzymała patronem
Uroczystości zainaugurowała Msza św., której przewodniczył biskup drohiczyński Antoni Dydycz. Podkreślił on, że bł. ks. Grzymała urodził się w położonym niedaleko Sadownego Kołodziążu, a swoją kapłańską misję zdecydował się realizować w diecezji włocławskiej.
Ze wsi do Rzymu
Homilię wygłosił profesor Wyższego Seminarium Duchownego i postulator generalny w procesie ks. Grzymały, ks. Tomasz Kaczamrek. W kazaniu przybliżył on postać błogosławionego. Przypomniał, że ks. Grzymała urodził się 29 września. W 1926 r. uzyskał świadectwo dojrzałości w Gimnazjum Ziemi Kujawskiej we Włocławku. Kolejnym krokiem było seminarium. Był gorliwym alumnem, odznaczał się wyrobieniem wewnętrznym, a także prawym charakterem, zdolnościami oraz pilnością w nauce. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1931 r. z rąk biskupa Mieczysława Radońskiego. Następnie wyjechał na studia do Rzymu, gdzie uzyskał doktorat z prawa kanonicznego. Po powrocie do kraju był wikariuszem w Lipnie, Koninie i Kaliszu. W 1938 r. wrócił do Włocławka. Został mianowany prefektem gimnazjum. Pełnił także funkcję obrońcy węzła małżeńskiego oraz drugiego sekretarza kurii diecezjalnej.
Stawiał na młodzież
Ks. Tomasz Kaczmarek podkreślał zaangażowanie ks. Grzymały w sprawy młodzieży. Na początku okupacji, jesienią 1939 r., kapłan przeniósł się do Aleksandrowa Kujawskiego, by pełnić obowiązki wikariusza generalnego północnych rejonów diecezji. Poświęcał się pracy duszpasterskiej w parafii, wspomagał uwięzionych kapłanów z bp. Kozalem w Lądzie. 26 sierpnia 1940 r. gestapo aresztowało ks. Grzymałę w domu Sióstr Służebniczek, gdzie mieszkał. Został uwięziony, początkowo w Sachsenhausen, a następnie wywieziony do obozu w Dachau. Udręki obozowe znosił cierpliwie, przyjmując je jako wolę Bożą. Sam słaby i wyniszczony pomagał innym i cieszył się, gdy mógł cierpieć dla imienia Jezus. W obozie apostołował, głosząc pełne teologicznej głębi konferencje. Nie chciał się oszczędzać, opadł z sił, został przeznaczony do transportu inwalidów. 10 sierpnia 1942 r. poniósł śmierć przez zagazowanie. Z zachowanych listów z Dachau wyłania się postać ks. Edwarda, który świadomie podejmował męczeństwo jako ofiarę i świadectwo miłości ku Chrystusowi. W 1999 r. został zaliczony do grona 108 męczenników II wojny światowej i beatyfikowany wraz z nimi 13 czerwca w Warszawie przez papieża Jana Pawła II.
Dziś doceniony
Głównym punktem uroczystości było poświęcenie sztandaru szkoły, który ofiarował proboszcz miejscowej parafii ks. kan. Stanisław Wojciechowski. Podkreślił, że nadanie szkole imienia ks. Grzymały jest jednym z największych świąt, jakie przeżył w swej kapłańskiej posłudze oraz radością dla mieszkańców gminy Sadowne.
Natomiast dyrektor gimnazjum Małgorzata Zyśk powiedziała, że chociaż rada gminy uchwałę o nadaniu szkole imienia ks. Grzymały podjęła 13 czerwca 2010 r. , to kapłan od dawna jest miejscowym bohaterem. O wyborze takiego patrona zdecydowała społeczność szkolna. Ksiądz Grzymała został wybrany spośród 14 kandydatów, wśród których byli: Jan Paweł II, Janusz Korczak, Maria Konopnicka czy Irena Sendler.
Dalsza część uroczystości odbyła się w szkole, gdzie poświęcono tablice pamięci patrona. Zaproszeni goście i dobrodzieje szkoły wbili pamiątkowe gwoździe. Byli wśród nich: proboszcz i dziekan aleksandrowski ks. kan. Leszek Malinowski, księża z dekanatu łochowskiego, burmistrz Aleksandrowa Kujawskiego, dr Andrzej Cieśla, który wszczął procedurę ogłoszenia bł. ks. Edwarda Gryzmałę patronem tego miasta, starosta węgrowski Krzysztof Fedorczyk, wójt Gminy Sadowne Zdzisław Tracz, przedstawiciele sąsiednich gmin, władze Mazowsza, nauczyciele oraz uczniowie.
MD