Magiel
Czarne charaktery to, rzecz jasna, katolicy. Katoliczką jest domniemana morderczyni, nosząca na udzie pokutną kolczatkę, do cna zdegenerowana, próbująca (nieudolnie) bronić zasad chrześcijańskiej moralności - w istocie postać oślizgła i odrażająca. W tle ujęć - krzyż, „święte” obrazki. Postacie pozytywne to geje. Nierozumiani przez ogół, nieodmiennie budzący sympatię i współczucie. Marzący „tylko” o dziecku, które utwierdzi ich miłość, dopełni szczęście. W tle gejowska miłość, namiętność, czułe pocałunki. Kamera nie ucieka wstydliwie - jak to było drzewiej - od męskiej nagości, kadrowania homoseksualnych aktów. Był czas przywyknąć, drodzy widzowie! Mamy XXI wiek! W każdym kryminale czarny (ups, przepraszam, Afroamerykanin) jest mózgowcem, głównym informatykiem, najbystrzejszym strategiem w FBI czy CIA. Nie ma mowy, by przestępcą był ktoś deklarujący przynależność do płciowej odmienności.
Przedstawiciel LGBTQ+ to krynica cnót! Dla odmiany: Hollywood nie lubi Polaków – katolików. W słynnym „Ściganym”, z Harrisonem Fordem w roli głównej, odrażający typ sprzedający narkotyki dzieciom jest Polakiem – w tle sceny aresztowania słychać „zdrowaśki” odmawiane po polsku przez matkę.
Pisałem swego czasu o cenzurze, jaka dotknęła filmowy klasyk „Przeminęło z wiatrem”. Superprodukcji krytycy zarzucili „wybielanie plantatorów korzystających z darmowej siły czarnych niewolników” i usprawiedliwianie historii niewolnictwa na południu Stanów Zjednoczonych, rasizm i „supremację białej rasy”. Na czarnej liście znalazły się też „Gwiezdne wojny” – w „Epizodzie pierwszym” występuje Watto – toydariański handlarz zamieszkujący planetę Tatooine, który według niektórych jest… karykaturą Żyda. Oberwało się również popularnej serii „Indiana Jones”, disnejowskim bajkom itp. ...
Ks. Paweł Siedlanowski