Miał serce dla wszystkich
Byłem alumnem Seminarium Duchownego w Siedlcach. Wiadomość o mianowaniu przez papieża Piusa XII ordynariuszem diecezji siedleckiej ks. prof. Ignacego Świrskiego poruszyła nas do głębi. Powstało ogromne zainteresowanie osobą nominata. Z ust do ust podawano w mieście wiadomości, że był opiekunem i wspomożycielem ubogiej młodzieży studenckiej na Uniwersytecie Wileńskim, że podczas okupacji ukrywał się przez dwa lata, pracując jako robotnik ogrodniczy, że w jego pokoju rektorskim w Seminarium Duchownym w Białymstoku jest tylko proste, drewniane, twarde łóżko, stół na krzyżakach i kilka krzeseł, że zanim rozpocznie odprawianie Mszy św., najpierw uczestniczy w sprawowaniu innej…
Informacje te sprawiły, że my, klerycy, tęskniliśmy za dniem, w którym zobaczymy tego wielkiego duchem człowieka. Żal nam było, że nie możemy uczestniczyć w jego konsekracji 30 czerwca 1946 r. w Białymstoku.
Arcypasterzu, spójrz
Naznaczono dzień ingresu – 4 lipca 1946 r. Na ul. Sokołowskiej tłumy ludzi. Powitalna brama. W mieście pozamykane sklepy, opustoszałe ulice. Katedra siedlecka odświętnie przybrana. Ustrojona cała trasa.
Przyjechał samochodem pod osłoną wojska. Przy bramie honorowej chlebem i solą – jak każe tradycja – witają go władze miasta i województwa, wita duchowieństwo oraz całe społeczeństwo. ...
ks. Eugeniusz Matyska