Misja Ducha Świętego
Fragment Ewangelii jest częścią mowy Jezusa, zapowiadającą rychłe nadejście Ducha Świętego. Ale nie tylko. W krótkiej perykopie Jezus stara się przybliżyć uczniom misję oczekiwanego Parakleta. Dla słuchaczy słowa Jezusa o posłaniu Ducha mogą wydawać się abstrakcyjne. To tak, jakbyśmy chcieli wytłumaczyć małemu dziecku prawa fizyki kwantowej. Jezus zdaje się to zauważać, dlatego mówi: „Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie”.
Nasz Pan uchyla jednak rąbka tajemnicy, wskazując podstawowe zadania Ducha Świętego. Pierwszym z nich jest dawanie świadectwa o Jezusie. Być świadkiem to „mieć osobiste doświadczenie”. W żadnym sądzie nie będzie wiarygodnym powołany na świadka człowiek, który nie uczestniczył w wydarzeniu, o które jest dopytywany. Podobnie i w życiu duchowym: wiarygodne świadectwo o Jezusie daje ten, kto posiada z Nim zażyłą relację i pragnie z wypiekami na twarzy opowiedzieć o niej całemu światu. Duch Święty prowadzi do Jezusa, pozwala Go poznać i daje moc, by głosić Jego imię. Drugim zadaniem Ducha jest doprowadzenie „do całej prawdy”. O jaką prawdę chodzi? Prawda u św. Jana oznacza pełne i definitywne objawienie Jezusa o Bogu, które staje się treścią życia człowieka. Zadaniem Ducha Prawdy jest unaocznianie ludziom faktu, że Jezus wszedł do chwały Ojca i nadal działa z mocą we wspólnocie uczniów. Prawda to nic innego, jak ogłoszenie światu Chrystusa zmartwychwstałego, zwycięskiego, siedzącego po prawicy Ojca, czyli mającego totalną władzę nad całym światem. Świat jest pełen półprawd i kłamstw; tylko pod przewodnictwem Ducha Świętego można osiągnąć prawdę będącą motorem życia chrześcijańskiego, nadającą sens i cel. I ostatnie zadanie: Duch otoczy chwałą Jezusa. Chwała to atrybut Boga, który wskazuje na Jego moc i świętość. Zwrot „otoczyć chwałą” wskazuje na Jego pełne mocy działanie – Duch Święty nie jest jedynie teoretykiem prawdy o Bogu, ale wtłacza w ten świat Jego autentyczną potęgę, która prowadzi do przemiany. Duch, otaczając chwałą, będzie dokonywał rzeczy niezwykłych: przemebluje życie grzesznika, niedowiarka uczyni wierzącym, tchórzliwego bohaterem, z chaosu i bałaganu wyprowadzi porządek. Słowem: będzie czynił cuda.
Medytując tę Ewangelię, prośmy Ducha Świętego, byśmy tak jak uczniowie w Wieczerniku stali się uczestnikami Pięćdziesiątnicy: wiernie świadczyli o Jezusie, poznali o Nim całą prawdę i otaczali Boga chwałą.
KS. RAFAŁ SOĆKO