Modlitwa i formacja
Każdy dziś potrzebuje formacji, podobnie jak i dokształcania się. Kościół proponuje swoim kapłanom członkostwo w konfraterniach, bractwach czy stowarzyszeniach, w których duszpasterze znajdują wsparcie i zrozumienie. Jedną z takich form jest Unia Apostolska Najświętszego Serca Jezusowego. W obecnej postaci UAK wywodzi się od francuskiego duchownego, ks. Wiktora Lebeuriera, który poświęcił się wychowaniu duchowieństwa i widział potrzebę założenia tego typu formacji. Pragnął bowiem, aby jej członkowie dążyli do świętości, wspólnotowości i apostolstwa.
Unia ostatecznie ukonstytuowała się w 1862 r. W Polsce natomiast zaistniała na przełomie XIX i XX wieku. To szlachetne dzieło ma długą historię i niezmiennie służy w duchowej i intelektualnej formacji duchowieństwa diecezjalnego.
W trzech częściach
Listopadowe spotkanie w ramach „Unio Apostolica Cleri” trwało kilka godzin. Tradycyjnie składało się z trzech zasadniczych punktów. Najpierw miała miejsce część modlitewno-adoracyjna. – Odmówiliśmy godzinę brewiarzową, następnie, przy wystawionym Najświętszym Sakramencie, Litanię do Serca Pana Jezusa oraz modlitwę o dar świętości kapłańskiej. Po adoracji osobistej nastąpiła modlitwa za chorych i nieobecnych, a także za zmarłych, zwłaszcza ks. Eugeniusza Matyskę i ks. Janusza Potapczuka, którzy byli wiernymi kapłanami Unii – mówi ks. Grzegorz Jaśkiewicz, dyrektor UAK diecezji siedleckiej. Natomiast w części informacyjno-dydaktycznej dyrektor Unii Apostolskiej Kleru z diecezji drohiczyńskiej – ks. Jarosław Przeździecki, przybliżył temat wkładu Unii Apostolskiej Kapłanów Najświętszego Serca Jezusowego w odnowę życia kapłańskiego. Ks. G. Jaśkiewicz opowiedział o spotkaniu księży dyrektorów w Częstochowie, które miało miejsce w połowie listopada, i zaprosił wszystkich do uczestnictwa w Europejskim zjeździe Unii w Paryżu. Spotkanie to zaplanowano na 24 i 25 czerwca 2011 r. Następne zaś rekolekcje dla kapłanów Unii odbędą się 14 i 15 listopada 2011 r., również w Częstochowie. – Warto także już dziś podkreślić, że w roku 2012 przypada jubileusz 150 lat istnienia Unii – zaznacza ks. Grzegorz.
W trzeciej, ostatniej części spotkania, odbyła się agapa. W miłej i radosnej atmosferze spożywano ciepły posiłek i dzielono się problemami duszpasterskimi i diecezjalnymi. Ponadto rozdano pismo „Unionis Notitiae”, a także zebrano składkę.
Dla zainteresowanych
– Unia, zgodnie z ustaleniami Episkopatu, miała działać we wszystkich diecezjach. UAK funkcjonuje w 35 diecezjach. W Ordynariacie Polowym oraz siedmiu diecezjach – jeszcze jej nie ma – zaznacza ks. G. Jaśkiewicz, dodając: – Unia stawia ciekawe pytania: Jeśli jesteś księdzem, to dlaczego nie jesteś świętym? Jeśli nie chcesz być świętym, to dlaczego jesteś księdzem…? Przypomina się, jak ta formacja powstała we Włoszech. Otóż założyło ją ośmiu księży, którzy jako klerycy zastanawiali się: „wyjść z seminarium, czy nie?” Razem przebywali i mówili o konfliktach, problemach. Przez trzy miesiące postanowili podjąć próbę – bycia braćmi, dźwigania się, wzajemnego podbudowywania oraz dzielenia dobrem. Ostatecznie wszyscy zostali wyświęceni. Chciano w ten sposób zaradzić samotności księży. Dziś Unia jest właśnie po to, księża byli razem – podkreśla ks. Jaśkiewicz.
Przynależność do UAK jest całkowicie dobrowolna. – Stąd zaproszenie do udziału w spotkaniach Unii jest ciągle aktualne i kierowane jest do wszystkich księży, różnych stopni i godności, bez względu na wiek, przynależących do niej, jak i tych, którzy dopiero chcieliby zapoznać się z ideą UAK, spróbować odnaleźć się i działać w niej w oparciu o statuty własne, jak i dyrektorium krajowego, a także o zasadę: correctio fraterna – mówi ks. Grzegorz. Bieżące informacje z działalności UAK można śledzić na stronie internetowej www.uak.kielce.opoka.org.pl. Unia Apostolska może stanowić cenną propozycję dla indywidualnych potrzeb rozwoju życia wewnętrznego. Na spotkaniach organizowanych w ramach Unii obecni powinni być ci, którzy przynależą do niej formalnie, pełnią funkcję dekanalnego ojca duchowego bądź są proboszczami parafii pw. Najświętszego Serca Jezusowego.
GU