Kościół
Źródło: ARCHIWUM
Źródło: ARCHIWUM

Na ten Nowy Rok

Zamiast strzępić język na obgadywanie, lepiej pomodlić się w intencji bliźniego. I dziękować! Za wszystko… Bo „kto dziękuje, ten podwójnie prosi”. To nie babcia! To prawda powszechnie znana - Tereska zdradza pochodzenie mądrości. I składa życzenia: - Byśmy umieli szukać woli Boga w każdej sytuacji.

Kochasz żyć? Naucz się wybaczać! – słowa babci stały się życiowym mottem Tereski. Pamięć o nich pozwalała jej na nowo zaufać nadziei… Wierność wskazaniom piastunki okazywała się też skutecznym sposobem na pokonanie pychy i ocalenie dumy. – Wbrew pozorom to dwie różne rzeczy – uwrażliwia i opowiada: o życiu w myśl cudzego scenariusza, niespełnionych planach i dobrodziejstwie spokoju, jaki osiągała przez lata… Tereska: wnuczka, córka, żona, matka i babka – kobieta. Zaprzeczenie twierdzenia „płeć słaba”.

Tak dawniej bywało

– Siedem dziesięcioleci, a minęło jak jeden dzień – sugestię dotyczącą rocznicy urodzin Tereska poprzedza wspomnieniem rodzinnego domu. – Ojciec nade wszystko kochał ziemię, zaś matka – jego – zaznacza. – W swej prostocie czuła, że spojrzenie żony winno być w pierwszej kolejności skierowane na męża. My byliśmy tłem. Ojciec nigdy nas nie przytulił. Zresztą, matki też nie. Jedynie w Wigilię i na Nowy Rok ucałował jej spracowane ręce, życząc zdrowia i opieki Matki Przenajświętszej, a nam niezmiennie powtarzał: „żyjcie tak, by nikt przez was nie płakał”. Całej trójce, bo choć bracia rodzeni jesienią, a ja w sylwestra, wszyscy świętowaliśmy 1 stycznia. Tak dawniej bywało… – podsumowuje. ...

Agnieszka Warecka

Pozostało jeszcze 85% treści do przeczytania.

Posiadasz 0 żetonów
Potrzebujesz 1 żeton, aby odblokować ten artykuł