Opinie
Źródło: ARCHIWUM
Źródło: ARCHIWUM

Nie boję się pająków

Dr Barbara Patoleta pająkami zajmuje naukowo się od 17 lat. Osiągnięcia zawdzięcza zacięciu badacza oraz pasji, przy której na arachnofobię po prostu nie ma miejsca.

Zainteresowanie pająkami nie przyszło samo, narzucił je kierunek badań prowadzonych w katedrze zoologii, w której po zakończeniu studiów w Akademii Podlaskiej w 1993 r. podjęła pracę. – Po obronie pracy magisterskiej miałam do wyboru: albo uczyć informatyki i języka angielskiego w szkole, albo wziąć pod lupę pająki, czyli zająć się pracą naukową na uczelni. Stwierdziłam, że

pająki – to jest to!

Trafiła do silnego zespołu dowodzonego przez prof. Marka Żabkę. Arachnolodzy z Siedlec specjalizują się w taksonomii, ewolucji oraz zoogeografii pająków z rodziny Salticidae. Upraszczając, zajmują się rozmieszczeniem pająków na kuli ziemskiej, a przy okazji wyjaśniają, jakimi drogami ewoluowały. I liczy się z nimi naukowy świat, ponieważ znawców pająków skaczących jest zaledwie około 30.

– Moje zainteresowania skupiają się na araneofaunie wysp południowo-zachodniego Pacyfiku – precyzuje dr Patoleta. Trzy z osób tworzących grupę, do której należy, prowadzi badania biogeograficzne tego obszaru. – Staramy się wskazać w jaki sposób kształtowała się ich fauna – mówi. W przeszłości Nowa Kaledonia stanowiła część kontynentu – była fragmentem Gondwany. 85 mln lat temu oddzieliła się od Australii, a 20 mln lat później – od Nowej Zelandii. – Staram się odwzorować historię pogondwańską i wyjaśnić, co działo się z pająkami dalej – mówi, upraszczając definicję zoogeografii. ...

Monika Lipińska

Pozostało jeszcze 85% treści do przeczytania.

Posiadasz 0 żetonów
Potrzebujesz 1 żeton, aby odblokować ten artykuł