Nowogródzka siłaczka
Przykład s. M. Banaś pokazuje, że wszystko zależy od wewnętrznej postawy człowieka. S. Małgorzata dała bardzo czytelne świadectwo, które aktywizuje i mobilizuje do podobnej wierności, oddania się Kościołowi, zgromadzeniu i misji, czyli posłudze rodzinom. Osobiście nie kryję swojego zauroczenia s. M. Banaś. Była prostą nazaretanką; nie przeżywała życia w świetle kamer i fleszy. Swoją misję spełniała cicho. Miała wielką głębię ducha i wyczucie spraw drugiego człowieka, spraw duchowych i samego Boga. Nazywam ją nowogródzką siłaczką. Jest dla nas wielkim darem!
4 września obchodzimy liturgiczne wspomnienie bł. sióstr nazaretanek z Nowogródka. Od ich beatyfikacji minęło 16 lat. Co w tym czasie się zmieniło? Czy siostry męczennice są dziś bardziej znane?
Na pewno zmieniła się sytuacja polityczna na Białorusi i łatwiej można rozszerzać kult bł. męczennic. Miejscowi ludzie mają również łatwiejszy dostęp do Nowogródka i dlatego na miejsce, gdzie spoczywają ich doczesne szczątki, przyjeżdża coraz więcej osób z różnych części kraju. Każdego roku uroczyście obchodzimy rocznicę śmierci sióstr. Uczestniczą w niej nie tylko osoby duchowne i wierni z okolicznych miejscowości, ale też przedstawiciele świeckich władz lokalnych. Nawet w państwowym muzeum w Nowogródku urządzono stałą wystawę o męczennicach. Znajomość sióstr znacznie rozszerzyła się także w Polsce.
Jakie znaczenie miała beatyfikacja sióstr męczennic dla zgromadzenia?
Była to dla nas wielka radość. Sama beatyfikacja wpłynęła na ożywienie powołania każdej z nas. Mocniej uświadomiłyśmy sobie, do czego jesteśmy powołane. Jeszcze wyraźniej zobaczyłyśmy, że naszą misją – jako nazaretanek – jest posługa na rzecz rodzin. W nowym świetle dostrzegłyśmy też piękno i aktualność naszego charyzmatu. Męczennice oddały życie jako wspólnota, więc i my musimy się starać, by wypełniać swoją misję w ujęciu wspólnotowym. Podejmowany przez nas różnorodny apostolat nie jest sprawą indywidualną poszczególnych sióstr, ale całej wspólnoty. Trzeba nam zatem odnawiać rozumienie wspólnoty i przeżywanie jej jako ważnego aspektu naszego powołania.
Siostry męczennice wstawiają się za tymi, którzy je o to proszą. ...
Agnieszka Wawryniuk