Nowy biskup pomocniczy
– Bardzo serdecznie wyrażam wdzięczność za to, że ks. Piotr przyjął tę nominację i życzę, żeby bezgranicznie wszedł w tę posługę, w oddanie, w pełnię kapłaństwa, aby posługiwać naszemu ludowi, tej ziemi, w tym kościele, w kościele siedleckim oraz wówczas, gdy Pan Bóg zaplanuje inne perspektywy. Jest to możliwe, bo Biskup się nigdy nie wiąże z diecezją. Biskup stoi na straży wierności. Cieszę się, że Biskup chce podjąć to wyzwanie wspomagając mnie, który już ma trochę lat i potrzebuje pomocy. Pole do działania mamy bardzo szerokie. Myślę, że ta nominacja ucieszyła nasze prezbiterium i wspólnotę diecezjalną i mam nadzieję, że ta współpraca będzie owocna – mówił podczas uroczystości ogłoszenia nominacji biskup siedlecki Zbigniew Kiernikowski. Z kolei biskup nominat wyraził głęboką wdzięczność Panu Bogu i Ojcu świętemu za włączenie go do grona pasterzy w tym szczególnym charakterze, jaki związany jest z posługa biskupią. Słowa podziękowanie skierował także do bp. Kiernikowskiego i swoich współpracowników. Poprosił także o modlitwę w swojej intencji.
Dowód zaufania Kościoła
Rozmowa z ks. prałatem dr. Piotrem Sawczukiem, nowo mianowanym biskupem pomocniczym diecezji siedleckiej.
Kiedy i w jakich okolicznościach dowiedział się Ksiądz Biskup o swej nominacji?
O każdej takiej nominacji informuje w osobistej rozmowie Nuncjusz Apostolski. I tak też było w moim przypadku. W przeddzień spotkania otrzymałem dyskretne zaproszenie do nuncjatury, a na miejscu dowiedziałem się z jakiego powodu jestem zaproszony. Oczywiście jadąc do Warszawy brałem pod uwagę również i to, że może chodzić o nominację biskupią, ale niczego nie wiedziałem na pewno. Po przekazaniu przez nuncjusza, arcybiskupa Celestino Migliore, informacji o mianowaniu mnie biskupem pomocniczym w diecezji siedleckiej, trzeba było na piśmie wyrazić zgodę, przyjąć nominację. Jest to konieczne, bo posługa i urzędy w Kościele powierzane są przy poszanowaniu wolności. Następnie – zgodnie z przepisami prawa kanonicznego – złożyłem w kaplicy wobec nuncjusza wyznanie wiary i przysięgę wierności.
Taka chwila jest bez wątpienia wielkim przeżyciem… Co czuje się w takim momencie?
Zapewne każdy odczuwa to trochę inaczej, jednak wydaje mi się, że wszyscy są nagle zaatakowani myślami o swoich różnorakich ludzkich ograniczeniach. To może budzić i rzeczywiście budzi obawy, nawet lęk. Ale jeśli uda się człowiekowi przebić przez kordon takich myśli i zaufać Chrystusowi, Jego łaskawej miłości, która umie posłużyć się nawet najbardziej nieudolnym narzędziem, to potem przychodzi wielka radość. Bo przecież włączenie do posługi biskupiej jest niewyobrażalnym darem Pana Boga i dowodem zaufania ze strony Kościoła.
Zna Ksiądz Biskup doskonale naszą diecezję, jej potrzeby i problemy, także osobiście wszystkich prezbiterów. Jaki rys chciałby Ksiądz Biskup nadać swojej posłudze w diecezji?
Moim zadaniem jest przede wszystkim wspieranie biskupa siedleckiego, bo takie jest zawsze zadanie biskupa pomocniczego. U źródeł mojej nominacji jest przecież inicjatywa ks. biskupa Zbigniewa Kiernikowskiego, który jakiś czas temu zwrócił się o to do Stolicy Apostolskiej. I dzisiaj, gdy cały proces wyłaniania kandydata dobiegł końca, należy po prostu zastanowić się, w jaki sposób działać, aby to wsparcie okazało się owocne. Z pewnością to, że jestem wrośnięty w naszą diecezję, znam i bardzo cenię pracę siedleckiego prezbiterium, może być cennym atutem. Biskup siedlecki życzył mi odwagi. Na pewno jest ona bardzo potrzebna, przede wszystkim do tego, by stawać przed Bogiem w postawie gotowości przyjęcia Jego Woli. Mam nadzieję, że takiej odwagi mi nie zabraknie.
Co chciałby Ksiądz Biskup przekazać czytelnikom „Echa”?
Czytelników „Echa” serdecznie pozdrawiam i zwracam się z gorącą prośbą o modlitewne wsparcie. W tych pierwszych dniach po ogłoszeniu mojej nominacji otrzymałem bardzo wiele dowodów życzliwości i zapewnień o modlitwie, zarówno ze strony kochanych współbraci w kapłaństwie, jak i osób świeckich. Proszę wszystkich o przyjęcie mojej przyszłej posługi w duchu wiary i nie zrażanie się moją ewentualną nieporadnością. Jeśli będzie istniało takie „porozumienie” wiary, to Bóg będzie okazywał swoją moc.
Dziękuję za rozmowę.
Ks. prałat dr Piotr Henryk Sawczuk
Urodził się 29 stycznia 1962 r. w Kornicy (powiat Łosice). Jego rodzice – Henryka i Zofia -prowadzili własne gospodarstwo rolne. Został ochrzczony 25 lutego 1962 r. w kościele Niepokalanego Poczęcia NMP w Kornicy, a sakrament bierzmowania przyjął 1 września 1979 r. Szkołę Podstawową ukończył w 1977 r. w Kornicy, a Liceum Ogólnokształcące im. J.I. Kraszewskiego w Białej Podlaskiej w 1981 r.
Po maturze zgłosił się do Wyższego Seminarium Duchownego w Siedlcach. Po sześciu latach studiów filozoficzno-teologicznych, 6 czerwca 1987 r. w katedrze siedleckiej otrzymał świecenia kapłańskie z rąk bp. Jana Mazura. Następnie przez dwa lata był wikariuszem w parafii Wisznice. W tym czasie napisał i obronił pracę magisterską na Wydziale Teologicznym KUL, uzyskując 21 czerwca 1988 r. tytuł magistra teologii.
W 1989 r. rozpoczął studia specjalistyczne w zakresie prawa kanonicznego na Wydziale Prawa Kanonicznego na ATK w Warszawie, które uwieńczył 27 czerwca 1996 r. obroną rozprawy doktorskiej pt. „«Communicatio in sacris» w kanonicznym prawie karnym”, napisaną pod kierunkiem ks. prof. Jerzego Syryjczyka, oraz uzyskaniem stopnia naukowego doktora prawa kanonicznego.
W diecezji siedleckiej ks. P. Sawczuk pełnił i pełni następujące urzędy i funkcje: był notariuszem w Sądzie Biskupim (1989-1990); od 1993 r. jest w nim sędzią; w latach 1996-2003 pełnił urząd notariusza Kurii Diecezjalnej Siedleckiej; od 1 lipca 2003 r. do chwili obecnej pełni urząd kanclerza, a od 7 listopada 2009 r. funkcję wikariusza generalnego. Ponadto od 1996 r. jest wykładowcą prawa kanonicznego w Wyższym Seminarium Duchownym Diecezji Siedleckiej im. Jana Pawła II oraz w Instytucie Teologicznym w Siedlcach.
Ks. prałat P. Sawczuk przez cały czas pracy w kurii angażował się w funkcjonowanie różnych agend kurialnych, w ostatnim czasie – w pracach II Synodu Diecezji Siedleckiej. Wielokrotnie występował jako delegat biskupów siedleckich: bp. Jana Wiktora Nowaka i bp. Zbigniewa Kiernikowskiego w rozwiązywaniu różnych, bieżących spraw administracyjnych i duszpasterskich w diecezji, jako szafarz sakramentu bierzmowania oraz przeprowadzał wizytacje kanoniczne w parafiach.
23 stycznia 2003 r. został mianowany kanonikiem honorowym Kapituły Katedralnej Siedleckiej, a 23 stycznia 2009 r. kanonikiem gremialnym i prałatem scholastykiem tejże kapituły. 20 września 2010 r. Ojciec Święty Benedykt XVI podniósł ks. kan. P. Sawczuka do godności Kapelana Jego Świątobliwości.
Ks. P. Sawczuk opublikował drukiem książkę pt. „Kornica – dzieje pisane krwią i kredą”, poświęconą 100-leciu powstania parafii rodzinnej oraz wiele artykułów w „Wiadomościach Diecezjalnych Siedleckich” i w „Echu Katolickim”. Jest autorem artykułu „Dziesięć lat w służbie Kościoła siedleckiego”, opublikowanego w 2012 r. w tomie „Posłuszeństwo Ewangelii – Eucharystia. Księga jubileuszowa dedykowana Biskupowi Zbigniewowi Kiernikowskiemu w 10 rocznicę sakry biskupiej i posługi pasterskiej w diecezji siedleckiej”.
Ks. Bernard Błoński
Z komunikatu biskupa siedleckiego Zbigniewa Kiernikowskiego o nominacji ks. prałata dr. Piotra Sawczuka biskupem pomocniczym diecezji siedleckiej.
Czcigodni Księża, drodzy Diecezjanie!
Z radością informuję, że 19 stycznia 2013 r., Nuncjatura Apostolska w Warszawie podała do wiadomości, że Ojciec Święty Benedykt XVI mianował, wikariusza generalnego i kanclerza Kurii Diecezjalnej Siedleckiej, ks. prał. dr. Piotra Sawczuka biskupem pomocniczym Diecezji Siedleckiej, ze stolicą tytularną w Ottana.
Polecamy osobę Dostojnego Księdza Biskupa Nominata i Jego posługę w naszej Diecezji Dobremu Bogu oraz wstawiennictwu Najświętszej Maryi Panny, a także Patronów naszej Diecezji i błogosławionych Męczenników z Pratulina.
(xaa)