O łaskę uzdrowienia

Pielgrzymi wyruszający w drogę do Matki Bożej Kębelskiej nieśli ze sobą - i czynią to nadal - bóle i udręki życiowe, aby je przedstawić Matce. Maryja, która sama wiele wycierpiała podczas męki Syna, odczuwa bóle swoich dzieci i uzdrawia.

Jedno z najstarszych polskich sanktuariów znajduje się na ziemi lubelskiej, wśród krainy lessowych wąwozów. W kronice wąwolnickiej parafii zachował się opis wydarzeń historycznych z 1278 r. – świadectwo początków maryjnego kultu.

Matko Boża, ratuj!

Kiedy ziemia lubelska w drugiej połowie XIII w. była terenem najazdów Tatarów, w oddalonym o 4 mile od Wąwolnicy Kęble stoczyli oni bitwę. Wśród zrabowanych przedmiotów znalazła się złocona figura Matki Bożej, która stała dotąd w tamtejszych lasach otoczona czcią. Wiedząc o kulcie, Tatarzy ustawili figurkę na dużym kamieniu i obrzucali ją obelgami, a nawet błotem, w obecności pobranych w jasyr. Wzięci w niewolę wołali: „Matko Boża, ratuj!”. W tym samym czasie chorągiew chana, mimo zdecydowanej przewagi sił, poniosła porażkę w konfrontacji z dziedzicem Wąwolnicy, Ottonem Jastrzębczykiem, który przyczyni się wkrótce do krzewienia kultu Maryi.

Kiedy uciekający Tatarzy chcieli zabrać ze sobą łupy i jeńców, zdarzył się cud. ...

Joanna Szubstarska