O, święta cierpliwości…
Zakupy w markecie. Spieszy mi się! Omijam źle ustawione wózki sklepowe, pospiesznie zapełniam koszyk produktami, wreszcie docieram do kas. I mam dylemat: którą kolejkę wybrać? Decyduję się na kasę numer dwa. Tempo jest zadowalające: klienci nie wdają się w dialog z ekspedientką i płacą zbliżeniowo. Nagle… katastrofa! Starsza pani stojąca tuż przede mną zapomniała zważyć pomidory. Kasjerka opuszcza stanowisko i idzie na dział warzywny, a po powrocie… musi jeszcze zarejestrować kupony promocyjne dostarczone przez seniorkę. „Że też mnie musiało to spotkać!” - pomstuję w myślach. Mam poczucie niesprawiedliwości i straconego czasu. Pocieszam się świadomością, że wielu ludzi zachowuje się podobnie jak ja... Cierpliwość nie jest cnotą zbytnio rozpowszechnioną. A przecież kolejka w sklepie to nic w zderzeniu z chorobą czy innym trudnym życiowym doświadczeniem, gdzie czas zgrany z niepewnością wydaje się ciągnąć w nieskończoność.
„Radujmy się! Oto bowiem możemy stać się męczennikami, nie wpadając w ręce katów, a jedynie zachowując cnotę cierpliwości!” – głosił już wieki temu papież Grzegorz Wielki. Niecierpliwość jest chorobą każdej epoki, ale by móc ją poskromić, najpierw trzeba uznać, że jest się chorym.
Diagnozując problem, Ludovic Frère – autor książki „Pochwała cierpliwości” wskazuje siedem głównych przyczyn niecierpliwości: m.in. pragnienie, by żyć bardziej intensywnie (przykład mediów społecznościowych używanych jako arena do chwalenia się swoimi „osiągnięciami”) i nudę zaklinaną telewizją, grami komputerowymi albo pracoholizmem czy konsumpcją. Niecierpliwość – o czym przekonuje francuski teolog – bywa też objawem potrzeby panowania. „Kiedy zniecierpliwiona osoba mówi o straconym czasie, uważa go za swoją własność” – stwierdza i daje czytelnikowi cenną lekcję, że kluczem do życia w wolności (tj. szczęścia) jest wyzbycie się chęci posiadania czasu.
Jako kolejne przyczyny niecierpliwości L. ...
AW