Odwaga życia
Spotkaniu przewodził bp Henryk Tomasik. Rozpoczęła je Modlitwa Przedpołudniowa Liturgii Godzin. Po niej biskup wygłosił konferencję. Wychodząc z tekstów Księgi Rodzaju, które były przedmiotem tegorocznej refleksji, z faktu stworzenia człowieka na obraz i podobieństwo Boże, zbawienia i odkupienia go przez Chrystusa, ukazał fundamenty jego godności i powołania do życia we wspólnocie.
Kolejnym, najobszerniejszym, punktem dnia stały się świadectwa. Było ich wiele. Składali je uczestnicy spotkań w parafiach, animatorzy grup, w których realizowany był program „Chrzest w życiu i misji Kościoła”, księża. Wielokrotnie pojawiały się w nich słowa wdzięczności za to, że mogli doświadczyć mocy słowa Bożego – wchodząc w jego bogactwo, znaleźli się w rzeczywistości, która przez cały czas była na wyciągnięcie ręki, a zarazem brakowało chęci, czasu, aby po nią sięgnąć. Odważne sięgnięcie po nie sprawiło, że zaczynali rozumieć to wszystko, co działo się do tej pory w ich życiu, inaczej interpretować siebie, swoje relacje z innymi ludźmi, obecność we wspólnocie wierzących. Miejsce lęku, który dotąd paraliżował myśli, pogrążał w bylejakości, zaczęły zajmować zupełnie inne kategorie postrzegania.
– Katechezy, mimo że od wielu lat jestem uczestniczką spotkań Odnowy w Duchu Świętym, należę wraz z mężem do Domowego Kościoła, uporządkowały wiele spraw w moim życiu – mówiła Elżbieta z Międzyrzeca Podlaskiego. – Sprawiły, że niczego się nie boję, nie straszny mi następny dzień, starość, choroby. Wiem, że Pan mnie nie opuści. – Sięgnięcie do fundamentalnej prawdy o człowieku, jego powołaniu do tworzenia wspólnoty z Bogiem i innymi ludźmi, a zarazem zdemaskowanie struktury grzechu, sprawiły, że w moim życiu pojawił się bardzo czytelny punkt odniesienia – kontynuował Tomasz z Łosic. – Inaczej zacząłem postrzegać np. dyskusję o in vitro. Zrozumiałem, że źródłem wszelkich tragedii w świecie, także moich życiowych porażek, była nieprzeparta wola stawiania siebie w miejscu Boga i decydowania, co jest dobre, a co złe. Staram się dziś bardziej niż kiedyś być posłusznym narzędziem w ręku Boga i nie dociekać „dlaczego”, gdy pojawiało się coś, czego nie potrafiłem przyjąć, ale częściej pytać, co poprzez te fakty i tzw. zbiegi okoliczności On chce mi powiedzieć.
Wielu osobom udało się pokonać lęk przed wspólnotą – kiedy zaczynali mówić o sobie, swoich doświadczeniach wiary, problemach, i gdy inni powierzyli im prawdę o sobie, coś pękało, zaczynały pojawiać się więzy, które sprawiały, że wędrówka na spotkanie, która do tej pory była niejako „z musu”, stawała się radością.
Spotkanie zakończyło zaproszenie bpa Henryka Tomasika do udziału w uroczystościach 10 rocznicy wizyty sługi Bożego Jana Pawła II w Siedlcach i nawiedzenia diecezji przez Krzyż Światowych Dni Młodzieży. O. Dominik, przeor klasztoru, dzięki którego gościnności i serdeczności spotkanie mogło odbyć się w tak szczególnym dla mieszkańców Podlasia sanktuarium, zaprosił uczestników zgromadzenia na agapę.
W kongresie wzięło udział około 150 osób. Rejon bialski tworzy sześć dekanatów: bialski południowy i północny, janowski, łosicki, międzyrzecki i terespolski. Za realizację programu duszpasterskiego, z ramienia bpa Zbigniewa Kiernikowskiego, ordynariusza diecezji, odpowiada ks. Paweł Siedlanowski,
WA