Opowiedzieli Mu wszystko

Tydzień temu mszalna liturgia słowa przytoczyła fragment Ewangelii Marka, w którym Jezus po raz pierwszy posyła swoich uczniów z misją (por. Mk 6,7-13).

Dzisiaj ewangelista opowiada o powrocie uczniów: „Apostołowie zebrali się u Jezusa i opowiedzieli Mu wszystko, co zdziałali i czego nauczali” (Mk 6,30). Ci, którzy od Jezusa wyszli, by w Jego mocy wypędzać złe duchy, wzywać do nawrócenia i uzdrawiać chorych, wracają pełni entuzjazmu, zdając Mu relację ze swej działalność. Warto tutaj zwrócić uwagę na dwie rzeczy. Po pierwsze, apostołowie wracają do Jezusa, to znaczy po okresie intensywnej misji ponownie doświadczają Jego obecności. Wszelkie działania ewangelizacyjne nie tylko mają swój początek w spotkaniu z Panem, w otwartości na Jego słowo i łaskę, ale również ku Niemu prowadzą. Dotyczy to zarówno adresatów apostolskiej działalności, jak i samych apostołów. Spotykanie Jezusa, udawanie się na miejsce pustynne, by w ciszy wsłuchiwać się w Jego słowo i sycić się Jego obecnością, jest gwarantem autentyczności podejmowanych dzieł, gdyż stanowi fundament wzrastania w wierze oraz pozwala konfrontować codzienność apostoła z Jego nauką. Po drugie, uczniowie opowiadają Panu wszystko. Możemy przypuszczać, że ich wędrowanie nie zawsze spotykało się z gościnnością i otwartością napotykanych ludzi. Zapewne, podobnie jak to było w przypadku samego Jezusa, oni także doświadczyli krytyki czy odrzucenia. Zarówno sukcesy, jak i trudności apostolatu stają się teraz tematem rozmowy z Mistrzem. Jednym z elementów duchowości chrześcijańskiej jest całkowite otwarcie serca przed Zbawicielem. W rozmowie z Nim nie ma miejsca na tematy tabu czy upiększanie rzeczywistości. Nie chodzi o to, by chwalić się swymi sukcesami, ale by mówić, jak jest. Bycie świadkiem Jezusa jest zadaniem wszystkich ochrzczonych. Oczywiście w zależności od życiowego powołania przyjmuje ono różne formy, jednakże w jakiś sposób stanowi misję każdego chrześcijanina. Modląc się dzisiejszym fragmentem Markowej Ewangelii, popatrzmy, jak to wygląda w naszym życiu. Spróbujmy odpowiedzieć na ważne pytania: czy, podobnie jak apostołowie, od Jezusa wychodzę i do Jezusa wracam? Czy rozmawiam z Nim nie tylko o moich radościach, ale i smutkach w głoszeniu Dobrej Nowiny?

ks. Rafał Pietruczuk