Oto Serce, które tak bardzo umiłowało ludzi

Bo góry mogą ustąpić i pagórki się zachwiać, ale miłość moja nie odstąpi od ciebie (…) mówi Pan, który ma litość nad tobą (Iz 54, 10). Te słowa obrazują, jak bardzo człowiek jest kochany przez Boga. Umiłował nas do tego stopnia, że posłał na ziemię Swojego Syna, który oddał życie za wszystkich grzeszników. Jego Serce wciąż goreje miłością…

Rozpoczęliśmy czerwiec, miesiąc poświęcony Najświętszemu Sercu Jezusa. Przez kolejne dni będziemy rozważać tajemnicę Jego wielkiej miłości. Kult NSJ był praktykowany już w średniowieczu. Czczono wtedy Najświętszą Ranę Boku Jezusa, widziano w Niej źródło sakramentów. Objawienia dotyczące publicznego kultu rozpoczęły się dopiero w XVII w. Pierwszym, który wzywał do szerzenia nabożeństwa do Serca Jezusa był św. Jan Eudes. Największą propagatorką czci NSJ stała się jednak francuska zakonnica – św. Małgorzata Maria Alacoque. Pan Jezus, podczas licznych objawień, podał jej kilka form kultu, m.in. pierwsze piątki miesiąca, uroczystość NSJ, Godzinę świętą i otaczanie szacunkiem Jego wizerunków.

Nielogiczna miłość Boga

Jezus pragnie, by każdy człowiek uznał swoją grzeszność. Oczekuje od nas, byśmy potrafili stanąć w prawdzie o sobie samych. Chce, byśmy często przystępowali do kratek konfesjonału i żałowali za swoje występki. Zachęca do walki ze słabościami i wynagradzania za grzechy, nie tylko własne, ale całego świata. Pragnie, byśmy przychodzili do Niego jako Zbawiciela i Odkupiciela. Kocha nas, mimo naszej grzeszności. Zna nasze smutki, rozumie myśli i zaprasza do przybliżania się do Niego. Mówi: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja Was pokrzepię” (Mt 11,28). Kontynuacją tych słów jest trzecia obietnica, dana czcicielom Jego Serca. Zapewnia w niej, że będzie pocieszał ich we wszystkich przeciwnościach. ...

Agnieszka Wawryniuk