Otwierając drzwi zbolałych serc…

„Sumienie obudzone” to nieco szerzej pomyślana recenzja autobiograficznej książki Bernarda Nathansona. Ale przede wszystkim dodatkowy głos w kwestii aborcji. Co skłoniło Pana do zainteresowania się tematem?

Był rok 1996 r. Mieszkałem wtedy w Nowym Jorku. Na Manhattanie, przy 2. Alei i 22. Ulicy, działała największa wówczas na wschodnim wybrzeżu kontynentu klinika aborcyjna. Przechodząc obok, spotykałem ludzi z różańcami w rękach, których od wejścia do gmachu energicznie odgradzała policja. Z czasem sam zacząłem stawać w grupie modlących się w intencji matek chcących zabić swoje poczęte dzieci. W tym czasie ukazała się też książka autorstwa prof. Nathansona, dyrektora tej kliniki. Przetłumaczona na język polski, do czytelników trafiła jako „Ręka Boga”.

I przyjęła formę świadectwa lekarza ateisty, w którym obudziło się sumienie…

W swojej autobiografii Nathanson przyznaje, iż w latach sześćdziesiątych w sposób czynny zaangażował się w zniesienie zakazu przerywania ciąży w Ameryce, co następnie zaowocowało podobnymi ustawami niemal we wszystkich krajach świata. W klinice, której był dyrektorem, dokonywano 120 aborcji dziennie. W ciągu 2 lat przeprowadzono w sumie 60 tys. zabiegów. A dodatkowe 10 tys. nadzorował w innym szpitalu. Już jako człowiek nawrócony wyznał, że czuje się odpowiedzialny za 75 tys. ...

Agnieszka Warecka