Pierwsze przygotowania
Wciąż pozostaje w pamięci setek tysięcy uczestników Mszy św. na siedleckich błoniach i milionów tych, którzy śledzili ją w mediach. W cyklu artykułów przypominamy wydarzenia sprzed 25 lat. Jan Paweł II, jeszcze jako Karol Wojtyła, kilkakrotnie odwiedzał Siedlce i Podlasie. Prywatnie przybywał tu, by odwiedzić chorego bp. Ignacego Świrskiego oraz w drodze do Kodnia czy Leśnej Podlaskiej. Oficjalnie był w Siedlcach trzy razy. Pierwszy - w czerwcu 1962 r., kiedy zmarł biskup pomocniczy diecezji siedleckiej Marian Jankowski.
Po raz drugi – 18 września 1966 r., gdy celebrował Mszę św. na siedleckim cmentarzu. W homilii poruszył wtedy temat męczeństwa unitów podlaskich, mówił o ich dramatycznej walce o utrzymanie wiary. Za trzecim razem – 28 marca 1968 r. – Karol Wojtyła przybył do Siedlec na pogrzeb biskupa ordynariusza I. Świrskiego. Warto też wspomnieć o wizycie kard. Wojtyły w Kodniu 4 września 1977 r,, w rocznicę powrotu z wygnania cudownego obrazu Matki Boskiej Kodeńskiej. Poświęcił wówczas tablicę, która upamiętniała fakt, że przed tym właśnie obrazem modlili się unici. Nasz region, jego historia i sanktuaria nie były obce papieżowi Janowi Pawłowi II. Jako głowa Kościoła chęć przybycia tu wyraził podczas wizyty w Warszawie 9 czerwca 1991 r. Powiedział wtedy: „Obejmuję sercem z tego miejsca, z Warszawy, ze stolicy, od tego ołtarza całą umiłowaną Ojczyznę, wsie i miasta, diecezje obecne tu poprzez księży biskupów, arcybiskupów i kardynałów, zwłaszcza te diecezje, których nie było mi jeszcze dane odwiedzić: Gorzów, Siedlce, Drohiczyn, a może i co więcej”.
Zapraszamy!
Diecezja siedlecka także czekała na wizytę papieską. Oficjalne zaproszenie wystosował biskup ordynariusz siedlecki Jan Wiktor Nowak w liście z 28 marca 1996 r. Ponowił je na audiencji na początku maja tego samego roku. Przed uroczystym dniem beatyfikacji Męczenników Podlaskich, która odbyła się 6 października 1996 r., tysiące wiernych złożyło na ręce Ojca Świętego swoje dary duchowe, a każda parafia skierowała serdeczne zaproszenie do diecezji siedleckiej.
Za oficjalną datę rozpoczęcia przygotowań do pielgrzymki papieskiej można uznać 2 grudnia 1998 r. Wtedy to właśnie Siedlce były wizytowane przez o. Roberto Tucciego, organizatora prawie wszystkich zagranicznych pielgrzymek papieża Jana Pawła II. Razem z nim rekonesans przeprowadzili gen. Mirosław Gawor z Biura Ochrony Rządu i biskup Jan Chrapek – przedstawiciel Komisji Episkopatu ds. Wizyty Apostolskiej Ojca Świętego Jana Pawła II w Polsce. Rozpoznanie wypadło dobrze, zaaprobowano wtedy wytypowane miejsce celebry na błoniach w północnej części miasta. Przygotowania organizacyjne w diecezji siedleckiej ruszyły już miesiąc po tej wizycie – w styczniu 1999 r.
Komisje ruszają do pracy
12 stycznia bp Jan Wiktor Nowak podpisał dekret, na mocy którego powołano Komitet Wizyty Apostolskiej Ojca Świętego Jana Pawła II w Diecezji Siedleckiej. Przewodniczył mu biskup ordynariusz wspomagany przez biskupa pomocniczego Henryka Tomasika. Natomiast stronę samorządową w tym komitecie reprezentowali: prezydent Siedlec Mirosław Symanowicz, starosta siedlecki Adam Okliński i przedstawiciele poszczególnych służb z Siedlec, a także przedstawiciele Białej Podlaskiej. Sekretarzem komitetu został ks. Piotr Sawczuk. Po uroczystym podpisaniu dekretu na pierwszej sesji komitetu przedstawiono oficjalnie wszystkie komisje, ich przewodniczących i główne zadania.
Zadaniem komisji ds. duszpasterskich, której przewodniczącym został ks. Julian Jóźwik, było przygotowanie zharmonizowanego z wytycznymi ogólnopolskimi programu duszpasterskiego przygotowania diecezji na spotkanie z papieżem. Dbała ona również o jego realizację, a także przygotowała program duszpasterski na czas po wizycie, wykorzystując całą treść nauczania Ojca św. pozostawionego Kościołowi w Polsce i w diecezji. Komisja ds. współpracy z BOR-em i policją, władzami samorządowymi i państwowymi (przew. ks. Ryszard Borkowski) ustalała razem z przedstawicielami BOR-u na dany teren, jak też miejscową policją trasy dojścia pielgrzymów, miejsca na parkingi, sposoby na zapewnienie bezpieczeństwa pielgrzymów. Troszczyła się o to, aby konieczne działania porządkowe miały charakter dyskretny i właściwy dla zgromadzenia religijnego. Komisja ds. liturgii (przew. ks. prof. Kazimierz Matwiejuk) przy ścisłej współpracy z ks. prof. Stefańskim z Gniezna dbała o całą oprawę liturgiczną spotkania: przygotowywała przebieg celebracji, dobierała odpowiednie czytania liturgiczne oraz śpiewy na czas liturgii, jak też na czas oczekiwania na przyjazd papieża. Opracowała wezwania do modlitwy wiernych, procesje z darami, komentarze itp. Troszczyła się o właściwe przygotowanie wszystkiego, co jest konieczne do godnego i uroczystego przebiegu celebry. Poza tym troszczyła się o sprawne udzielenie Komunii św. pielgrzymom, a także odpowiednią ilość komunikujących i właściwe przygotowanie zakrystii papieskiej oraz dla koncelebrujących biskupów i kapłanów. We współpracy z bp. Martinim z Rzymu oraz ks. Stefańskim przygotowywała służbę liturgiczną.
Komisja ds. dekoracji (przew. ks. Henryk Drozd) zajmowała się artystyczną dekoracją miejsca celebry oraz miasta. Komisja ds. budowy ołtarza (przew. ks. Henryk Drozd) przygotowywała miejsca celebry, uwzględniając wszelkie wymogi (zakrystia dla papieża, sanitariaty, winda, miejsca dla biskupów, zwyżki dla dziennikarzy, sektory, miejsca dla dyżurującej służby zdrowia). Komisja ds. kościelnych służb porządkowych (przew. ks. Stanisław Wojteczuk, odpowiedzialny za kontakty ze strażakami ks. Roman Sawczuk) odpowiadała za utworzenie kościelnej służby, która przy współpracy z policją czuwała nad porządkiem i bezpieczeństwem. Zajmowała się również przeszkoleniem członków utworzonej służby. Komisja ds. środków społecznego przekazu (ks. Janusz Wolski) zajmowała się przygotowaniem materiałów prasowych, obsługą dziennikarzy przed pielgrzymką, kontaktami z mediami. Razem z podobną komisją z ramienia Episkopatu oraz z Katolicką Agencją Informacyjną i Polską Agencją Informacyjną przygotowywała Biuro Prasowe z całym zapleczem, poza tym dbała o właściwe miejsce budowy zwyżek prasowych, fotoreporterskich, komentatorskich oraz wież na kamery TV. Komisja troszczyła się też o nagłośnienie terenu (uzgodnione z Polskim Radiem, które zabezpieczało sygnał radiowy o parametrach międzynarodowych).
Komisja ds. służby zdrowia (przew. ks. Jan Pieńkosz) – w porozumieniu z miejscowym szpitalem wyznaczonym przez Ministerstwo Zdrowia – przygotowywała tzw. białą służbę dla obsługi wiernych. Organizowała również punkty sanitarne. Komisja ds. administracyjno-sponsoringowych (przew. ks. Kazimierz Niemirka, w sprawach organizacyjno-finansowych wspierany przez ks. Jerzego Kalinkę) zajmowała się organizowaniem sponsoringu, a także wypracowaniem koncepcji kart wejść do odpowiednich sektorów i ich dystrybucji itp.
Moc zadań
Komisje diecezjalne koordynowały również zadania poszczególnych księży. Ks. Jan Zbigniew Celej został wyznaczony do przygotowania pakietu pielgrzymkowego oraz książeczek uczestnika Mszy św. Ks. Marian Daniluk zajął się organizacją „białej służby” sprawowanej przez harcerzy. Ks. Franciszek Dudka i ks. Jan Gomółka zadbali o prawidłowy kontakt kurii z innymi diecezjami. Ks. Jerzy Górski koordynował prace organizacyjne na placu celebry. Ks. Jarosław Grzelak zajął się organizacją udziału niepełnosprawnych w uroczystościach. Ks. Jerzy Kalinka zapewniał pomoc ks. rektorowi w przyjmowaniu gości w seminarium. Ks. Stefan Kornas, ks. Henryk Wierzejski i ks. Mieczysław Łuszczyński przygotowywali parafie siedleckie i miasto na przyjęcie pielgrzymów. Ks. Konstanty Kusyk dbał o godne przyjęcie gości w seminarium. Ks. Antoni Laszuk odpowiadał za kontakty ze środowiskami z Białej Podlaskiej. Ks. Mieczysław Marczuk zajął się przygotowaniem pamiątek. Ks. Piotr Paćkowski pracował z chórem, przygotowywał śpiewy. Ks. Piotr Sadownik odpowiadał za współpracę z PKP oraz zorganizowanie przejazdu pielgrzymów koleją. Wyłoniono również sześcioosobowy zespół upoważniony do otwarcia konta bankowego, na które wpłacano dobrowolne ofiary pieniężne na sfinansowanie działań Komitetu.
Przed organizatorami wizyty papieskiej było teraz pół roku wytężonej pracy, w którą zaangażowały się tysiące osób.
* Wykorzystano artykuł Anny Jaworek „Wizyta Apostolska Jana Pawła II w Siedlcach” zamieszczony w czasopiśmie naukowym „Prace Archiwalno-Konserwatorskie”, zesz. 16, 2008 r.
Grzegorz Welik