Polskość wystawiana na próbę

Polskość na Litwie jest permanentnie wystawiana na próbę. Zaszłości historyczne, wciąż żywe uprzedzenia, animozje i urazy, narodowe litewskie stereotypy każą widzieć w każdym przejawie polskości nieomal zagrożenie dla samego istnienia narodu litewskiego.

Patriotyzm Polaków żyjących w swojej ojczyźnie jest często uśpiony, wyciszony. Tymczasem patriotyzm Polaków mieszkających na kresach wschodnich charakteryzuje waleczność w zmaganiach o swoje prawa i tradycje. Czego to dowodzi?

Patriotyzm w Polsce – dodajmy gwoli ścisłości – jest też często ośmieszany i wyszydzany, kojarzony z tzw. ciemnogrodem i oszołomstwem. Lansuje się takie pojęcia i postawy, jak „Europejczyk”, „obywatel świata”. Media w języku polskim, ale nierzadko antypolskie w swych treściach, przekonują, że patriotyzm, miłość do ojczyzny nie jest „cool” ani „trendy”. Tymczasem na Litwie polskość jest permanentnie wystawiana na próbę. Zaszłości historyczne, wciąż żywe uprzedzenia, animozje i urazy, narodowe litewskie stereotypy każą widzieć w każdym przejawie polskości nieomal zagrożenie dla samego istnienia narodu litewskiego. Stąd ustawiczne próby wprowadzania ograniczeń i restrykcji w sferze używania języków, oświacie, różnorakie zakazy, jak choćby ten dotyczący pisowni nazwisk. Dochodzi do tego masowa emigracja Litwinów w ostatniej dekadzie, procentowo nieporównywalnie większa niż w Polsce. Państwo litewskie uznało, że ubytki ludnościowe trzeba uzupełniać na gwałt i bez skrupułów, litewszcząc obywateli o pochodzeniu nielitewskim, i traktując to jako rację stanu, konsekwentnie realizuje politykę przymusowej asymilacji. ...

Kinga Ochnio