Praca nie dla wszystkich

Popularne przysłowie głosi, że bez pracy nie ma kołaczy. Co jednak zrobić w sytuacji, gdy ktoś chce pracować, a nie ma gdzie? Gdy stara się i regularnie odwiedza urząd pracy, a za każdym razem słyszy, że jeszcze trzeba poczekać, że brak ofert zgodnych z jego specjalnością i wykształceniem?

 

Trudna sytuacja – trzeba przyznać. Najgorsze w tym wszystkim jest to, że w wielu przypadkach z takiej sytuacji nie ma wyjścia. Bo czy wyjściem jest staż, roboty publiczne lub zatrudnienie – w najlepszym wypadku – na trzy miesiące? A może zarobkowa eskapada na Zachód? Nie, to nie są dobre wyjścia i trzeba jasno zdać sobie z tego sprawę. Sytuacja bezrobotnych w naszym kraju jest trudna i konia z rzędem temu, kto wie, jak ją poprawić.

Bez perspektyw i nadziei

Powiatowy Urząd Pracy w Łukowie. Właśnie zaczyna się kolejny roboczy dzień. Pracownicy kończą poranną kawę, a przy poszczególnych stanowiskach gęstnieje tłum interesantów. Jednym z nich jest Marek. Mieszka w podłukowskiej wsi. Z zawodu ślusarz, ma żonę i trójkę dzieci. Bezrobotny od ponad dwóch lat, bez prawa do zasiłku. W „pośredniaku” bywa regularnie, gdyż liczy na to, że szczęście się do niego uśmiechnie i pracę w końcu znajdzie. – Miałem etat w prywatnej firmie. Szef płacił nieźle. Można było z tego żyć. Niestety otrzymywaliśmy coraz mniej zleceń i doszło do redukcji zatrudnienia. Zostałem zwolniony. Potem zarabiałem jeszcze dorywczo, a od pewnego czasu nie mogę nic znaleźć. Zasiłek też już mi się nie należy. Nie wiem jak to dalej będzie – opowiada. – W tym mieście i okolicy nie ma żadnych perspektyw. Nie powstają nowe zakłady, a żeby dostać pracę trzeba mieć naprawdę spore szczęście. Jak tak dalej pójdzie, będę musiał się przekwalifikować. Może na kierowcę? W dzisiejszych czasach to dobrze płatny i poszukiwany zawód – dodaje w zamyśleniu. Marek ma naprawdę poważny problem. Dzieci są w wieku szkolnym, trzeba kupić podręczniki, ubrać, zrobić kanapki do szkoły. ...

Marcin Gomółka