We wrześniu 1917 r. metropolita warszawski Aleksander Kakowski
wydał następującą odezwę do duchowieństwa. Zarządzamy, aby we
wszystkich kościołach całej archidiecezji w dniu 14 października
kapłani zebrani na prymarii i na sumie ludowi zapowiedzieli, iż
nazajutrz tj. 15 października, przypada wiekowa rocznica zgonu
Tadeusza Kościuszki, którą uroczyście obchodzi naród polski.
W sam zaś dzień 15 października, o godzinie 10.00 rano, po wezwaniu wiernych z biciem we wszystkie dzwony, odprawią Mszę św. na intencję pomyślności naszej Ojczyzny. Ze Mszą św. należy połączyć egzortę, czyli kazanie, w którym mówca kościelny przypomni ludowi wiejskiemu doniosłość postaci bohatera ojczystego, jego trudy i cierpienia. Zaznaczyć należy, że z prawem do bytu mamy święte nieprzedawnione prawo do niepodległości.
W sam zaś dzień 15 października, o godzinie 10.00 rano, po wezwaniu wiernych z biciem we wszystkie dzwony, odprawią Mszę św. na intencję pomyślności naszej Ojczyzny. Ze Mszą św. należy połączyć egzortę, czyli kazanie, w którym mówca kościelny przypomni ludowi wiejskiemu doniosłość postaci bohatera ojczystego, jego trudy i cierpienia. Zaznaczyć należy, że z prawem do bytu mamy święte nieprzedawnione prawo do niepodległości.