W drugiej połowie 1918 r. okupanci nasilili na terenie Ober-Ostu rekwizycje i wywózki na przymusowe roboty. Obowiązek zgłaszania się do pracy dotyczył mężczyzn w wieku od 15 do 60 lat. W przypadku uchylania się od robót organizowano łapanki.

Wypadki takie miały miejsce w Czuchlebach i Konstantynowie, gdzie we wrześniu 1918 r. żołnierze niemieccy schwytali nocą kilkanaście osób, w tym sześć dziewcząt. W komendanturze łosickiej pod groźbą sądu polowego nakazano ok. 50 mieszkańcom miasta, w tym dwóm 15- letnim chłopcom, wraz z pięcioma furmankami jechać w okolice Nepli i Wólki Dobryńskiej w celu wykonywania prac ziemno-drogowych. Jeśli ktoś usiłował się przeciwstawić, wymierzano mu karę chłosty. 10 września 1918 r. Rada Regencyjna wysłała do Siedlec W. Płoskiewicza, delegata departamentu wyznań Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w celu znalezienia tymczasowych pomieszczeń dla kurii i bp. H. Przeździeckiego, który 1 września otrzymał wiadomość o wyborze na stanowisko biskupa podlaskiego.

Instytut Pamięci Narodowej wydał pozytywną opinię dotyczącą pozostawienia pomnika w rezerwacie Jata, o co zabiegały władze gminy Łuków, Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej Koło w Łukowie, Towarzystwo Przyrodniczo-Historyczne „Orlik”, Mazowieckie Towarzystwo Strzeleckie im. Marszałka Józefa Piłsudskiego oraz Nadleśnictwo Łuków.

Pomnik z czerwonego piaskowca odsłonięty został w 1969 r. Zwieńczeniem obelisku jest płaskorzeźba orła tzw. piastowskiego, tj. bez korony. Niżej widniej napis: „Pamięci polskich i radzieckich partyzantów zgrupowanych w tych lasach w latach 1942- 1944, walczących z hitlerowskim okupantem. Społeczeństwo Ziemi Łukowskiej 1969”. Na mocy Ustawy o zakazie propagowania komunizmu lub innego ustroju totalitarnego przez nazwy budowli, obiektów i urządzeń użyteczności publicznej z 1 kwietnia 2016 r., znowelizowanej w czerwcu 2017 r., Instytut Pamięci Narodowej nakazał Urzędowi Gminy Łuków, któremu administracyjnie podlega miejsce usytuowania pomnika, rozebranie go.

Odnowiony zabytkowy obraz Jezusa modlącego się w Ogrójcu już wkrótce wróci do kościoła parafialnego Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Szóstce.

Malarstwo przedstawia Pana Jezusa modlącego się w Ogrójcu. Zbawiciel, ubrany w jasnoczerwoną suknię i granatowy płaszcz, klęczy wsparty o kamień. Jego twarz i dłonie leżące na głazie są rozświetlone, jakby z nieba, w które skierowane jest spojrzenie Pana Jezusa, padały na nie promienie. - To bardzo wymowne przedstawienie oczekiwania na mękę, śmierć i zmartwychwstanie - ocenia proboszcz ks. kan. Andrzej Duklewski. - Piękna, uduchowiona twarz Pana Jezusa wyraża gotowość wypełnienia woli Ojca. Myślę, że utrwalenie tego momentu modlitewnego skupienia jest bardzo sugestywne - pobudza do postawy godzenia się z Bożym planem wobec człowieka - ocenia.