Od 4 kwietnia białoruskie władze prowadzą akcję usuwania krzyży w Kuropatach pod Mińskiem, miejscu kaźni ofiar stalinowskiego terroru. Spoczywają tam również tysiące Polaków, zlikwidowanych w czasie operacji polskiej. Przypuszcza się też, że w lesie kuropatskim rozstrzeliwano polskich oficerów z białoruskiej listy katyńskiej.

Działania białoruskich władz, które już po raz kolejny próbują zniszczyć miejsce upamiętniające ofiary zbrodni NKWD, doprowadziły do protestów społecznych. Głos zabrał również abp Tadeusz Kondrusiewicz, przewodniczący Konferencji Biskupów Katolickich Białorusi, który wezwał do zaprzestania usuwania krzyży.W swoim wystąpieniu podkreślił, że świętokradztwo to odbywa się podczas Wielkiego Postu. Metropolita niejednokrotnie zwracał uwagę na to, że Kuropaty to białoruska Golgota, której nie można wyobrazić sobie bez krzyża. Zaniepokojenie w związku z demontażem krzyży wyraziła również Białoruska Cerkiew Prawosławna.

Wybudowany w 1870 r. - staraniem księży i dzięki ofiarności parafian - kościół pw. św. Filipa Nereusza w Kąkolewnicy pozostaje dla wiernych miejscem spotkania z Bogiem oraz czynnikiem jednoczącym wspólnotę.

Kąkolewnica jako starostwo niegrodowe należała do ziemi łukowskiej. Z biegiem lat na tym terenie powstawało coraz więcej parafii. Przykładem jest Trzebieszów skupiający 35 miejscowości, m.in.: Kąkolewnicę, Jurki, Brzozowicę, Ruską Wolę i Lipniaki (jako wsie królewskie) oraz Olszewnicę (wieś szlachecka). Kąkolewnica nie miała swojego kościoła, choć w miejscowości istniał cmentarz i zapewne kaplica do sprawowania Mszy św. Dopiero w 1767 r. dzierżawca dóbr Kąkolewnica - Filip Nereusz Szaniawski na placu cmentarnym zbudował drewniany kościół pw. św. Filipa Nereusza. W 1770 r. w Kąkolewnicy zamieszkał na stałe ks. Józef Benedyktowicz - wikariusz trzebieszowski. Dziesięć lat później w miejscowości utworzono filię duszpasterską, do której przypisano wioski: Kąkolewnica, Rudnik, Olszewnica i Rusko-Wola (obecnie Polskowola). Z parafii Radzyń przyłączono Żako-Wolę (dziś Żakowolę), zaś z parafii Łuków - wieś Lipniaki.

Pod tym hasłem 25 kwietnia odbył się w Siedlcach finał diecezjalnego etapu XXIII Ogólnopolskiego Konkursu Wiedzy Biblijnej, zorganizowany przez Katolickie Stowarzyszenie „Civitas Christiana”.

W części pisemnej wzięło udział 67 uczniów, z czego do etapu ustnego przeszło siedmioro uczestników. Zwyciężył Tomasz Waszkiewicz z Międzyrzeca Podlaskiego, drugie miejsce zajęła Maja Łukasiak z Garwolina, a trzecie wywalczył Jakub Boruta z Siedlec. - W konkursie startuję już po raz czwarty, najwięcej przygotowywałem się przez ostatnie dwa tygodnie. Dwa lata temu udało mi się zająć ósme miejsce w etapie ogólnopolskim - powiedział zwycięzca etapu diecezjalnego T. Waszkiewicz. - To wielka satysfakcja również dla uczniów, którzy brali udział w etapie szkolnym. Przygotowaniom do konkursu towarzyszyła przede wszystkim radość z poznawania Pisma Świętego i zbliżenie się do Pana Boga - podkreśliła s. Dariela, katechetka z Zespołu Szkół Ekonomicznych w Międzyrzecu Podlaskim, która przygotowywała do konkursu m.in. finalistę T. Waszkiewicza.