W holu Teatru Dramatycznego im. Gustawa Holoubka pojawiła się rzeźba kobiecych narządów rodnych. „Gazeta Wyborcza” dumnie nazwała ją „Pomnikiem Waginy”. Figura obleczona w złotą szatę z „niby aureolą” ma przypominać postać czczonej przez katolików Maryi. „To symbol wartości, które wyznajemy i którymi będziemy się kierować, transformując Teatr Dramatyczny w feministyczną instytucję kultury!” - zadeklarowała nowa dyrektor Monika Strzępka.

Dzieło Iwony Demko - nazywającej siebie „artystką waginistką” - na początku września br. zostało wniesione w uroczystym pochodzie do złudzenia przypominającym procesje chrześcijan. Była intronizacja, insygnia nowej królowej etc. „Rzeźba, którą nosiłam w pochodzie, to «Wilgotna Pani». Powstała w 2014 r. Swoją nazwę wzięła od Święta Mokoszy” - pisała na Facebooku autorka „dzieła”. „Zgodnie z kalendarzem sławskim 15 sierpnia Sławianie obchodzili Święto Mokoszy. Imię Mokoszy wywodzi się od prasłowiańskiego rdzenia «mok», związanego z określeniami wilgotny, mokry”.

To opowieść o Miejskiej Szkole Malarstwa i Przemysłu Artystycznego, która połączyła wybitnych pedagogów i uczniów. I o Siedlcach, gdzie mieszkali i tworzyli - mówi dr Agnieszka Pasztor.

Kiedy tydzień przed wernisażem zaplanowanym na 30 września odwiedzam Muzeum Regionalne, na pozór wszystko jest jeszcze w proszku. Ale dzięki temu mam okazję z bliska przyjrzeć się monotypiom Ireny i Joanny Karpińskich i pochylić się nad nimi - dosłownie. Czekają na oprawę po prostu rozłożone na podłodze, na dużych arkuszach szarego papieru. Po sąsiedzku o ściany opierają się obrazy Ryszarda Brzeskiego. Po przeciwnej stronie sali ustawione zostały, dopiero co odświeżone, szkła Henryka Albina Tomaszewskiego z zasobów muzeum.