Caritas rozpoczęła zbiórkę pieniędzy na pokrycie kosztów ogrzewania świetlicy dla osób w kryzysie bezdomności mieszczącej się w niebieskim kontenerze przy ul. Kleeberga 2.

Warsztaty modlitwy dla młodych to propozycja ośrodka rekolekcyjnego przy sanktuarium maryjnym w Loretto.

Rozmowa z o. Filipem Buczyńskim OFM, franciszkaninem, psychoterapeutą, założycielem i prezesem Lubelskiego Hospicjum dla Dzieci im. Małego Księcia.

Śmierć to coś, czego wszyscy się boimy. Czy pracując w takim miejscu, jakim jest hospicjum, można się z nią oswoić?

Głównym tematem w hospicjum paradoksalnie jest życie, promowanie go - przy świadomości, że ostatnią częścią tego życia jest przejście przez bramę śmierci do nowego życia. Chodzi też o to, by spełniać marzenia: czasami bardzo banalne i proste, a czasami wymagające wysiłku i trudu. Troszczymy się także o cnotę nadziei. w której następuje przejście z jednego życia do drugiego. Bardzo ważnym, bezcennym jest, aby podjąć się trudu i wysiłku zrobienia wszystkiego, co po ludzku można zrobić.

Rozmowa z dr. Rafałem Leśkiewiczem, rzecznikiem prasowym Instytut Pamięci Narodowej.

Po wyborach z ust polityków opozycji zaczęły padać słowa o konieczności likwidacji wielu instytucji, w tym Instytutu Pamięci Narodowej. Michał Szczerba powiedział: „Budżet IPN na 2024 r. trzeba drastycznie zmniejszyć, ograniczając go do zadań ustawowych. (…) Koniec z taką absurdalną polityką historyczną PiS”. Dziwi to Pana?

IPN już wielokrotnie stawał się przedmiotem polemik i dyskusji politycznych. W zasadzie od samego początku naszego funkcjonowania byliśmy solą w oku postkomunistycznych partii politycznych. Na samym początku - jeszcze za rządów SLD - Instytut w ogóle miał problem z utrzymaniem swojego istnienia.

Dobra śmierć, czyli jaka? O pilnej konieczności przygotowania się do ostatecznego spotkania z Bogiem i sile modlitwy, która zawsze jest wysłuchana, przypomina Apostolstwo Dobrej Śmierci.

Z czym wiąże się przynależność do stowarzyszenia? I jak rozumieć słowa: „jakie życie, taka śmierć”? O domu, w którym Pan Bóg zawsze był na pierwszym miejscu, mówi: Boża łaska. -  Bo i czym zasłużyłam sobie na życie w rodzinie, gdzie od zawsze panowały miłość i zgoda? - pyta retorycznie. Jadwiga ma 67 lat. Pochowała już swoich rodziców, a przed pięcioma laty także męża. - Odeszli pojednani z Bogiem. Mieli dobrą śmierć - ocenia. Kobieta wspomina, że zamawianie Mszy św. z intencją o Boże błogosławieństwo za życia i szczególną łaskę w godzinie śmierci było w jej rodzinie tradycją przekazywaną z pokolenia na pokolenie.

„Właśnie tego chce Matka Boża, pragnie żeby chrześcijanie umieścili kapłanów w centrum swojej modlitwy, swoich serc, swoich myśli” - pisał franciszkanin o. Jozo Zovko, były proboszcz parafii w Medjugorje.

To właśnie tam swoje korzenie ma apostolat Margaretka, który rozpowszechnił się po całym świecie. Siedmioosobowe grupy obejmujące regularną modlitwą konkretnego kapłana rosną jak grzyby po deszczu. Myli się ten, kto uważa, że należą do nich tylko seniorki, które mają nadmiar wolnego czasu. Idea tego apostolatu dociera do coraz młodszych osób. Zasada jest prosta: siedem osób w grupie nawiązuje do siedmiu dni tygodnia, każda z nich wybiera konkretny dzień, w którym zobowiązuje się odmawiać tzw. medjugorską koronkę pokoju i specjalną modlitwę, w której wymienia się z imienia omadlanego kapłana.

Pracownicy organizacji humanitarnych dawno się ewakuowali, a one są, bo potrzebują ich ludzie. - Nasza obecność dodaje im otuchy i jest gwarancją bezpieczeństwa.

Nawet rok temu, kiedy wokół spadały pociski i przyszedł moment próby, nie pomyślałyśmy o tym, by wyjechać - mówi pochodząca z Garwolina s. Agnieszka Gugała ze Zgromadzenia Sióstr od Aniołów, która posługuje w Demokratycznej Republice Konga, gdzie od prawie trzech dekad trwa najbardziej krwawa wojna w Afryce. S. Agnieszka pochodzi z parafii Matki Boskiej Częstochowskiej w Garwolinie. Do Afryki wyjechała w 2004 r., choć powołanie misyjne poczuła już w trzeciej klasie liceum.

W grupie sprawców przemocy wobec dzieci znaczą część stanowią osoby, które w dzieciństwie same doświadczały krzywdy od swoich bliskich.

Od śmierci ośmioletniego Kamilka z Częstochowy maltretowanego przez ojczyma minęło pół roku. Sprawa nagłośniona przez media poruszyła wszystkich Polaków. 29 sierpnia weszły w życie pierwsze przepisy nowelizacji Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego nazwanej ustawą Kamilka. Celem nowych regulacji jest wzmocnienie ochrony dzieci przed przemocą. Niezależnie od tego - nie ma miesiąca, by nie docierały do nas informacje o przypadkach krzywdzenia, przy czym zwykle są to sytuacje bardzo drastyczne.

Naukowcy z tokijskiego uniwersytetu - dwaj Japończycy i Australijczyk - zapodali ważne wydarzenie.

Pochwalili się, że przy wykorzystaniu sztucznej inteligencji stworzyli system, który - jak przekonują - potrafi odczytywać intencje i rozróżniać stany emocjonalne ukrywające się w mowie, czyli gdakaniu kur. Swoje, jak to określili, „przełomowe” badania opublikowali w pracy o bardzo uczonym tytule: „Rozszyfrowywanie ptasich emocji. Nowatorskie podejście do sztucznej inteligencji i uczenia maszynowego w celu zrozumienia odgłosów kur”. Z dumą i radością obwieścili światu, że opracowali „system zdolny do interpretowania różnych stanów emocjonalnych u kur, w tym głodu, strachu, złości, zadowolenia, podniecenia i niepokoju”.

- Wyremontujemy drogę - oznajmiają miejscy urzędnicy. - Wspaniale! - odpowiadają mieszkańcy.

Urzędnicy chwilę później: - Na czas prac muszą państwo liczyć się z niedogodnościami. - Niedogodności? Nigdy! - grzmią mieszkańcy i zaczynają utyskiwać na: urzędników, którzy, ich zdaniem, za wszelką cenę chcą im utrudnić życie, na radnych, którzy nie rozrywają szat w obronie swoich właśnie krzywdzonych wyborców, i w końcu na włodarza, który winien jest całemu złu. Tak mniej więcej można opisać sytuację, do której dochodzi zapewne w wielu miejscowościach, kiedy jakaś droga idzie do remontu czy przebudowy. Wówczas zawsze okazuje się, że to był najważniejszy ciąg komunikacyjny, a wyłączenie go z ruchu wywołuje nie lada paraliż.