Nad naszą wsią przeleciał meteoryt. Nad naszą wsią przeleciał, no i zgasnął - śpiewał przed laty kabaret „Kaczki z nowej paczki”. Wprawdzie ja niczego nie widziałem, ale są tacy, co widzieli, a nawet słyszeli. Oto - jak doniosły media - nad naszymi głowami „coś” przeleciało.

Świadkowie owo „coś” widzieli w kilku rejonach Polski, w tym na Lubelszczyźnie. Jak relacjonują choćby mieszkańcy powiatu parczewskiego, na niebie „znienacka pojawiła się kula ognia z zielonkawą smugą, która po rąbnięciu w glebę wybuchła i narobiła huku”. Ponieważ rodacy z województwa lubelskiego, bezpośrednio graniczącego z terenami objętymi wojną, doświadczyli w listopadzie 2022 r. niekontrolowanego lotu obiektu wojskowego pozbawiającego życia dwóch mężczyzn, od razu pojawiły się u nich przypuszczenia, że nad nasze niebo znowu przyleciał jakiś „zabłąkany” ukraiński pocisk. Na szczęście okazało się to nieprawdą.

Nie mówię, że nie zdarzało mi się na nią psioczyć, nie mówię, że nie traciłam w kolejkach cierpliwości, ale… „Ludzie, zejdźcie z drogi, bo listonosz jedzie…” witaliśmy radośnie przemierzającego okoliczne wioski pana Józia.

W mojej bywał dwa razy w tygodniu - we wtorki i piątki. Swoim zmasakrowanym rowerem przyjeżdżał na dużą przerwę do szkoły i oblepiony przez gromadę wyrostków rozdawał - ma się rozumieć tym, którzy zaprenumerowali - „Świerszczyk”, „Płomyczek”, „Płomyk”, „Świat Młodych”. A dla rodziców „Chłopską Drogę”, „Gromadę Rolnik Polski”. Czasem zdarzył się jakiś list - jeeejku, jaki dumny był wtedy młodociany adresat. A jak jeszcze znaczek był fajowy, to odbiorca urastał do rangi bohatera. Na styku starego i nowego roku pan Józio bardzo skutecznie przekonywał do kupienia Kalendarza Rolnika.

Jedna z formuł używanych podczas posypania głów popiołem brzmi: „Z prochu powstałeś i w proch się obrócisz”. To brzmi jak stwierdzenie i zapowiedź. A gdyby tak odwrócić te słowa na: „W proch się obróciłeś i z prochu powstań”? Taką frazę można uznać już za wezwanie i apel. Genialnie pokazuje ona sens Wielkiego Postu. To czas […]