Sanktuarium maryjne – prawdziwy wieczernik

Pielgrzymowanie do sanktuariów maryjnych jest głęboko wpisane w pobożność ludową. Pielgrzymując, przybywamy do Maryi, która jest naszą Matką. Niesiemy przed Jej oblicze cały trud naszej ziemskiej wędrówki. Stajemy przed Tą, która sama pielgrzymowała do świątyni w Jerozolimie oraz sama doświadczała trudów codziennego życia w Nazarecie.

W domu Matki mamy okazję odnaleźć głębsze motywy dla swej codziennej wiary, doświadczamy pokrzepienia i pociechy, zostaje umocniona nasza nadzieja oraz możemy po raz kolejny przekonać się, że naprawdę jesteśmy kochani przez Boga.

W poprzedniej konferencji formacyjnej zasygnalizowałem problem „jakości” naszego pielgrzymowania do sanktuariów maryjnych. Dzisiaj pragnę rozwinąć ten temat. Ks. M. Kowalczyk SAC w artykule „Maryjny aspekt kerygmatu zbawienia” odwołując się do nauczania św. Jana Pawła II, zauważa, że każde sanktuarium maryjne to dom Matki, katedra Maryi i prawdziwy wieczernik. Zatrzymajmy się zatem nad ostatnim określeniem.

Wieczernik to miejsce szczególne. Tam odbyła się Ostatnia Wieczerza (zob. Łk 22,14-38), a po niej Jezus umył nogi swoim apostołom (zob. J 13,4-11). Tam ukazał się Jezus po swoim Zmartwychwstaniu (zob. J, 20, 19-23). Tam nastąpiło Zesłanie Ducha Świętego (zob. Dz 2,1-13). Tam według tradycji przebywała Maryja na modlitwie razem z apostołami i niewiastami. Ta ostatnia informacja uświadamia nam, że Wieczernik stał się szczególnym miejscem modlitwy Matki Bożej i apostołów – pierwszym kościołem chrześcijańskim. Przybywając zatem do sanktuarium maryjnego, możemy pogrążyć się w głębokiej modlitwie wspólnie z Maryją, a Ona nieustannie kieruje nasz wzrok ku chwale Chrystusa zmartwychwstałego.

Według wskazań „Redemptoris Mater”, cel pobytu w sanktuarium maryjnym nie wyczerpuje się w samym spotkaniu z Maryją, której przedstawia się prośby i podziękowania. Celem jest spotkanie z Jezusem Chrystusem w obecności Maryi, spotkanie przynoszące umocnienie wiary. Według nauczania św. ...