Sanktuarium na współczesne czasy
Wracamy pamięcią do 6 maja 2001 r., kiedy kard. Józef Glemp udekorował obraz Matki Bożej koronami papieskimi i powołał do istnienia diecezjalne Sanktuarium Rodzin, którego celem jest promocja małżeństwa oraz pomoc rodzinom pod przemożnym okiem Matki Bożej.
Kolejne znaczące wydarzenie, za które parafianie parczewscy dziękują w tym roku, to 40-lecie przeniesienia Obrazu Matki Bożej do głównego ołtarza – jego następstwem była decyzja ks. bp. Ignacego Świrskiego o utworzeniu sanktuarium maryjnego. W 1989 r. Ojciec Święty Jan Paweł II nadał kościołowi w Parczewie tytuł bazyliki mniejszej. Kolejny powód do radości dał parafii ks. bp Zbigniew Kiernikowski, tworząc przy bazylice kolegiatę i powołując kapitułę parczewską wraz z konfraternią, czyli stowarzyszeniem ludzi świeckich. Celem powołanych wspólnot jest troska o sanktuarium, pomoc w rozwijaniu kultu maryjnego i promocja wartości życia rodzinnego.
Trochę historii
Parczew (dawniej Parczów) należy do najstarszych miast Lubelszczyzny. Jak podaje Jan Długosz, osada o tej nazwie istniała już w XIII wieku. Prawa miejskie otrzymał Parczew w 1401 r. z rąk Władysława Jagiełły i wnet zaczął się szybko rozwijać. Rozkwit miasta za Jagiellonów nastąpił głównie dzięki położeniu na pograniczu ziem Polski i Litwy oraz na szlaku handlowym i komunikacyjnym z Krakowa do Wilna. W 1413 r. na zjeździe w Horodle Parczew został wyznaczony na miejsce zjazdów polsko-litewskich i sejmów – odtąd stał się ważnym ośrodkiem życia politycznego kraju. Tu gościli kolejno wszyscy królowie z dynastii Jagiellonów, niektórzy wielokrotnie. Tu miało miejsce szereg sejmów o znaczących dla kraju decyzjach. Na przykład w 1446 r. na sejmie w Parczewie Kazimierz Jagiellończyk otrzymał elekcyjną koronę polską, a w 1453 r., tuż przed rozpoczęciem wojny 13-letniej, tenże król przyjął tu posła krzyżackiego oraz posłów miast praskich. Ostatni sejm parczewski odbył się w 1564 r. za Zygmunta Augusta. Omawiano sprawę dalszej unii z Litwą, a na koniec odbyło się przyjęcie przez króla i senat uchwał soboru trydenckiego, gwarantujących jedność z Rzymem. Przyjęcie uchwał miało ogromne znaczenie dla przyszłych dziejów Polski i na trwałe Parczew wpisało w historię nie tylko Polski, ale i Kościoła.
Matka Parczewska – klejnot Podlasia
Sanktuaria to szczególne miejsca obecności Boga pośród ludzi. W Parczewie jak zaznaczył biskup Kiernikowski w dekrecie powołującym kolegiatę mamy klejnot Podlasia, cudowny obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem. Mały Jezus stoi na kolanach siedzącej Maryi. W lewej rączce trzyma dwa kwiaty, w prawej zaś owoc podobny do gruszki, stąd nazwa obrazu Madonna z Gruszką. Przypuszcza się, iż jest to dzieło szkoły flamandzkiej wykonane w XVI wieku. Przed tym wizerunkiem w każdą środę w czasie Mszy św. wieczorowej odprawiana jest nowenna do Matki Bożej Królowej Rodzin.
Miejsce oparcia człowieka, pierwsza i najlepsza szkoła życia znajduje się w rodzinie. Niestety dziś rodzina poddawana jest próbom wynikającym ze zmian cywilizacyjnych, jak również zamierzonym przez pewne grupy walki z Kościołem. Oto z czym przychodzi się zmagać ojcom, matkom i dzieciom: Powszechny brak czasu dla siebie, rozłączenie rodzin spowodowane wyjazdami za chlebem za granicę. Upowszechnia się model małżeństwa na próbę – jest to przejaw nihilizmu życiowego, którego owocem jest niepodejmowanie odpowiedzialności za siebie. Próbuje się zrównać małżeństwo ze związkami homoseksualnymi. Ponadto nagonka Rady Europy do powszechnej unifikacji prawa poprzez legalizację aborcji i eutanazji przy rozpowszechnionej i wszechobecnej pornografii i antykoncepcji – to zjawiska, które nas niepokoją.
Chrześcijanie to ludzie nadziei, bo – jak woła papież Benedykt XVI – tylko ten, kto poznał Boga żywego i prawdziwego, otrzymał nadzieję. Mamy więc szansę na pokonanie zagrożeń, które dostrzegamy, na obronę i rozwój naszych wartości. Z pomocą spieszy nam Matka Boża Królowa Rodzin. Podobnie jak kiedyś, tak i dzisiaj Parczew staje się diecezjalnym miejscem modlitwy za rodziny i miejscem pomocy rodzinie – a potrzeba żywej modlitwy za rodziny, potrzeba dobrego przygotowania do małżeństwa.
Zaproszenie
Ksiądz Prałat Kustosz Tadeusz Lewczuk wraz ze wspólnotą kapłańską posługującą przy bazylice zaprasza do odwiedzenia Sanktuarium. Warto zobaczyć imponującą bazylikę wybudowaną w latach 19051913 w stylu neogotyckim, a konsekrowaną w 1919 roku przez ks. bp. Henryka Przeździeckiego. W ołtarzu głównym złożono relikwie męczenników św. Agnieszki i św. Konstantyna. W kościele przechowywane są także relikwie wielu innych świętych, m.in.: św. Antoniego, bł. Męczenników Podlaskich, jak również znajdują się relikwie Krzyża Świętego. Piękno kościoła to zasługa całej parafii i duszpasterzy, a szczególnie śp. ks. infułata Mieczysława Marczuka, który doprowadził do nadania kościołowi tytułu bazyliki i poczynił przygotowania do koronacji obrazu (nie doczekał jej z powodu nagłej śmierci). Przy kościele powstaje staraniem całej parafii, a pod czujnym okiem ks. prałata Lewczuka piękna droga krzyżowa, która stwarza okazję do refleksji i medytacji nad tajemnicą wielkiej miłości Boga do człowieka.
Gorąco zapraszamy do udziału w dwudniowych jubileuszowych uroczystościach 7. rocznicy koronacji obrazu Matki Bożej. Dnia 10 maja odbędzie się także kolejna stacja kongresu eklezjologicznego, którego celem jest pogłębienie świadomości chrztu pod przewodnictwem Biskupa Siedleckiego. W niedzielę, 11 maja, będziemy modlili się za rodziny. Zostaną również odnowione przyrzeczenia małżeńskie jubilatów, którzy w tym roku obchodzą 25- i 50-lecie zawarcia sakramentu małżeństwa. Zapraszamy też narzeczonych z całej diecezji, by wspólnie modlić się o dobre rozeznanie swojej drogi życia.
ks. Jacek Sereda