Śladami św. Faustyny
Wilno to ważne miejsce na szlaku kultu Bożego Miłosierdzia i św. s. Faustyny. Niektórzy nazywają je jego kolebką. W końcu tutaj wszystko się zaczęło...
Wilno jest nazywane miastem miłosierdzia. Tu znajduje się przecież Ostra Brama z obrazem Matki Bożej Miłosierdzia oraz sanktuarium Bożego Miłosierdzia, a w nim pierwszy obraz Jezusa Miłosiernego. Obydwa miejsca usytuowane są blisko siebie na wileńskiej starówce. Czy Wilno jest kolebką Bożego Miłosierdzia? Z pewnością tutaj wiele się zaczęło. To właśnie w Wilnie Pan Jezus podyktował s. Faustynie Koronkę do Bożego Miłosierdzia (13-14 września 1935 r.), wyraził życzenie powstania nowego zgromadzenia (maj 1935 r.), tu s. Faustyna poznała swojego przyszłego spowiednika i kierownika – bł. ks. Michała Sopoćkę (czerwiec 1933 r.). Tu został namalowany (1934 r.), a następnie wystawiony w Ostrej Bramie (26-28 kwietnia 1935 r.) pierwszy obraz Jezusa Miłosiernego. Tu też s. Faustyna zaczęła pisać swój „Dzienniczek”, wielkie dzieło mistyki katolickiej. Myślę, że Wilno było dla sekretarki Bożego Miłosierdzia bardzo ważnym miastem, gdyż właśnie tutaj znalazły realizację jak dotąd niespełnione życzenia Pana Jezusa. To również szczególne miejsce na szlaku Miłosierdzia Bożego z innych względów: właśnie tu wiele lat pracował wielki apostoł Bożego Miłosierdzia – bł. ks. M. Sopoćko, tu także swoje początki miało nowe zgromadzenie, którego powstania życzył sobie Pan Jezus.
Jak ono powstało?
Sekretarka Bożego Miłosierdzia przekazywała ks. ...
Jolanta Krasnowska