Słowo bp. Piotra Sawczuka podczas Liturgii Godzin

W Wielki Piątek, przed południem, prezbiterzy, klerycy Wyższego Seminarium Duchownego, osoby życia konsekrowanego i wierni świeccy zgromadzili się w katedrze siedleckiej na wspólnej celebracji Liturgii Godzin. Śpiewane były Psalmy z Godziny Czytań i Jutrzni. Liturgii przewodniczył bp Piotr Sawczuk - administrator apostolski diecezji siedleckiej.

Liturgia Godzin wpisała się na stałe do kalendarza celebracji Triduum Paschalnego w Siedlcach. Gromadzi nie tylko duchownych, lecz każdego roku spotyka się z coraz większym zainteresowaniem wiernych świeckich. Natomiast pozostałe osoby mogą włączyć się w tę modlitwę dzięki transmisji przez Katolickie Radio Podlasie.

– Słyszeliśmy tekst z proroctwa Izajasza, fragment czwartej pieśni Sługi Jahwe. Tekst, który przenika nas do szpiku kości, na różne sposoby zaskakuje – podkreślił w homilii bp Piotr Sawczuk.

– Mówi o cierpieniu tajemniczego Sługi Jahwe. Ale zanim nastąpi ten opis nieludzkiego oszpecenia, nieludzkiego wyglądu Sługi Jahwe, pojawia się jedno zdanie niepasujące do reszty: „Oto się powiedzie mojemu Słudze, wybije się, wywyższy i bardzo wyrośnie”. To tak jakby drogą do wyniesienia było cierpienie i uniżenie. Przytaczając dzisiaj w Wielki Piątek to starotestamentalne proroctwo, odnosimy je do Chrystusa. Widzimy w nim zapowiedź cierpień, jakie dobrowolnie przyjmie Jezus Chrystus, jednorodzony Syn Ojca przedwiecznego, który przyjął ciało z Maryi Dziewicy za sprawą Ducha Świętego. I to Jego ludzkie ciało zostało okrutnie zawieszone na krzyżu dla naszego zbawienia. Psalm 8 przypomina nam niezwykłą godność człowieka. Dopiero jednak w kontekście męki Chrystusa widzimy, jaka jest prawdziwa godność człowieka i cena jego wyniesienia. Śmiercionośny oścień został skierowany na niewinnego. Syn Boży został nieludzko potratowany, by człowiek też nieludzko był potraktowany, lecz w sposób Boży. Zwykle przedstawia się dobrego pasterza, który trzyma na rękach zagubioną owieczkę. Jest też obraz, na którym pasterz trzyma czystą, zadbaną owieczkę, a pasterz jest zraniony. Dzięki temu, że on jest zraniony owieczka może być uratowana. Wielbimy dzisiaj Boga za Jego miłość, która nie cofa się przed ogołoceniem i śmiercią, abyśmy mogli żyć – artykułował biskup.

W Wielki Piątek, gdy Kościół nie sprawuje Eucharystii, wspólnotowa celebracja Liturgii Godzin pod przewodnictwem Biskupa w katedrze jest znakiem modlitewnego czuwania przy umęczonym i wywyższonym na Krzyżu Zbawicielu w oczekiwaniu na poranek zmartwychwstania.

ks. Mateusz Czubak