Świadek Miłości

„Bóg jest miłością” (1J 4,16) - głosił w swoim Pierwszym Liście św. Jan. Apostoł doskonale wiedział, co pisze. Przez trzy lata chodził za Jezusem, słuchał Jego słów i patrzył na cuda, których dokonywał Mistrz. Osobiście przekonał się o wielkiej miłości Boga, którą został obdarowany również każdy z nas.

Tradycja mówi, że św. Jan był najmłodszym z apostołów. Na obrazach przedstawiany jest dość często jako młody mężczyzna, bez brody i siwizny. Ewangelie podają, iż był rybakiem, jednak dość szybko zamiast ryb, zaczął łowić ludzi. Jako jedyny z grona wybranych nie zginął śmiercią męczeńską. Zmarł w bardzo podeszłym wieku, mając na swoim koncie Ewangelię, trzy listy apostolskie i Apokalipsę. Jego symbolem jest orzeł. Ten dostojny ptak ma symbolizować teologiczną głębię Janowej Ewangelii. Jeśli porównamy z nią teksty pozostałych ewangelistów, szybko okaże się, iż jest ona nie tylko najtrudniejsza, ale również najbardziej mistyczna. Św. Jan nie powtarzał w niej tego, o czym pisali św. Marek, Mateusz i Łukasz. Jego Ewangelia jest pełna szczegółów; nie ma charakteru katechetycznego, ale historyczno-teologiczny. Apostoł poświęcił w niej wiele miejsca na wyjaśnienie pochodzenia Jezusa. Pisał o Jego relacji z Ojcem i o posłannictwie swego Mistrza. To on zanotował Chrystusowe wyznanie: „Ja jestem drogą, prawdą i życiem” (J 14,6). Do dziś przypomina nam, że Jezus jest bramą prowadząca do Ojca, dawcą prawdy, która wyzwala, i Tym, który daje nowe, wieczne życie.

Ogień z nieba

W życiu św. ...

Agnieszka Wawryniuk