Święto Kościoła
W sobotę, 10 maja, w Wigilię Uroczystości Pięćdziesiątnicy już po raz drugi w Siedlcach w kościele Ducha Świętego miał miejsce swoisty dzień wspólnoty Kościoła. Delegacje większości wspólnot i stowarzyszeń kościelnych działających w naszej diecezji zebrały się, by w ten wyjątkowy wieczór stać się świętym zgromadzeniem, które, jak podkreślił w homilii przewodniczący liturgii bp Zbigniew Kiernikowski, „chce przeżywać siebie, ale nie dla siebie, lecz by kontemplować Tego, który przychodzi, aby nas przemieniać i czynić znakiem swej mocy, znakiem obecności swego działania, wynoszenia człowieka w świecie”.
Sercem modlitewnego czuwania była celebracja I Nieszporów z uroczystości Zesłania Ducha Świętego. Liturgię poprzedziło zawiązanie wspólnoty, śpiew uwielbienia oraz prezentacja przybyłych delegacji wobec pasterza diecezji – Głowy Ciała, którym jest Kościół – i wszystkich obecnych. W spotkaniu uczestniczyli przedstawiciele ponad dwudziestu ruchów i stowarzyszeń, działających w diecezji siedleckiej.
W tym roku okazję do pełniejszego zaprezentowania swego charyzmatu i działalności miały nowo powstałe wspólnoty Drogi Neokatechumenalnej, Legion Maryi oraz wspólnoty modlitwy rodziców za dzieci i dzieci za rodziców – Róże Różańcowe.
W medytację Psalmów nieszpornych wprowadzały uczestników liturgii trzy świadectwa osób, które dzieliły się z obecnymi swoim doświadczeniem obecności i działania Ducha Świętego w konkretnych realiach ich życia: w niepełnosprawności, w pracy naukowej i w życiu małżeńskim. Autentyzm i niezwykłą sugestywność tych świadectw podkreślił w homilii pasterz diecezji: „Świadectwa, przez które zostały wprowadzone (…) pomogły nam zobaczyć, że to działanie Ducha Świętego w życiu człowieka nie jest mrzonką, nie jest czymś ulotnym, chociaż czasem jest tak trudno uchwytne, ale jest rzeczywistością bardzo konkretną. Pomaga człowiekowi być coraz to pełniej człowiekiem, człowiekiem, który rozumie siebie, który wchodzi w relacje z drugim i który potrafi Bogu oddawać chwałę”.
Bardzo wymownym momentem tej uroczystej liturgii była modlitwa próśb o 7 Darów Ducha Świętego. Zanoszonym przez diakona wezwaniom towarzyszyła wyjątkowa procesja: procesja światła. Siedmiu uczestników warsztatów terapii zajęciowej, prowadzonych przez diecezjalną „Caritas”, wraz ze swymi opiekunami i rodzicami przyniosło do ołtarza wykonane przez siebie ceramiczne lampy, symbolizujące poszczególne dary. Był to szczególny moment, gdy całe zgromadzenie Kościoła stworzyło żywą ikonę, przypominającą umieszczony w prezbiterium osiemnastowieczny bizantyjski wizerunek, przedstawiający zgromadzony w Wieczerniku Kościół, na który zstępuje Duch Święty. Dzięki temu wszyscy obecni niemal namacalnie doświadczyli tego, o czym mówił w homilii bp ordynariusz: działania Ducha Świętego, który „jest w nas; jest On życiem i mocą, pozwalającą nam żyć w kontekstach umierania. Wszystkie te okoliczności w naszym życiu, które wykazują nam, że my sami nie jesteśmy panami, stają się okazją, by całkowicie siebie zawierzyć, powierzyć i dać się obdarować tymi wielorakimi darami Ducha. On mieszka w nas, On jest życiodajny, ożywiający, wskrzeszający, leczący nasze rany wewnętrzne i wszystkie nasze relacje z bliźnimi. Niech Jemu będzie chwała!”.
Ks. Wojciech Hackiewicz
W kolejnych wydaniach „Echa” zaprezentujemy Czytelnikom treść wspomnianych wyżej świadectw. Dziś zamieszczamy modlitwę o 7 Darów Ducha Świętego, zaniesioną tego wieczoru przez zgromadzony Kościół.
Ks. Andrzej Adamski