Święto Trzech Króli
Ok. 100 lat później uroczystość pojawiła się także na Zachodzie, gdzie przeobraziła się w święto Trzech Króli. W świątyniach tego dnia odbyła się zbiórka pieniężna na rzecz misji.
Ewangelia św. Mateusza mówi o Magach lub – według innych tłumaczeń – Mędrcach ze Wschodu, którzy idąc za gwiazdą, przybyli do Jerozolimy i Betlejem, szukając nowonarodzonego króla żydowskiego. „Weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; upadli na twarz i oddali Mu pokłon. I otworzywszy swe skarby ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę”.
Objawienie, nazywane z grecka Epifanią, oznacza zjawienie się, ukazanie się bóstwa w ludzkiej postaci. W liturgii zachodniej akcent uroczystości Objawienia pada na Trzech Królów. Pokłon magów – mędrców, których do Jezusa przywiodła gwiazda, wskazuje, że cały wszechświat (gwiazda, a więc kosmos) został poruszony narodzeniem Chrystusa. Przybywają do Niego poganie (mędrcy), aby oddać cześć Bogu. Wydarzenie wskazuje na możliwość poznania Boga dzięki rzetelnemu poszukiwaniu prawdy o świecie i człowieku.
Mędrcy, którzy przybyli do Jezusa, złożyli dary. Wedle tradycji były nimi: złoto – symbol godności królewskiej, kadzidło – godności kapłańskiej, mirrę – symbol wypełnienia proroctw mesjańskich oraz zapowiedź śmierci Zbawiciela. Jednocześnie był to wyraz wiary w Chrystusa prawdziwego człowieka (mirra), prawdziwego Boga (kadzidło) oraz Króla (złoto).
Z uroczystością Objawienia Pańskiego wiąże się zwyczaj święcenia kredy, kadzidła i wody. Poświęconą kredą wypisuje się na drzwiach mieszkania K+M+B oraz aktualny rok. Litery te interpretuje się jako inicjały trzech króli. W średniowieczu odczytywano to inaczej. Napis „C+M+B” (imię Kacper po łacinie pisane jest przez C) wyrażał błogosławieństwo: Niech Chrystus błogosławi mieszkanie! (Christus mansionem benedicat) lub oznaczał: Chrystus dobroczyńcą wielu (Christus multorum benefactor).
Dom kropi się wodą święconą, a spalane kadzidło podkreśla, że jest on miejscem modlitwy.
W powojennej Polsce uroczystość Objawienia Pańskiego była dniem wolnym od pracy do 16 listopada 1960 r. Święto zostało zniesione ustawą Sejmu PRL. W ostatnich latach Komitet Inicjatywy Ustawodawczej, któremu przewodniczył Jerzy Kropiwnicki, dwukrotnie zbierał podpisy pod projektem ustawy przywracającej dzień wolny w święto Trzech Króli. Pierwsza próba, w trakcie której Komitet zebrał ponad 700 tysięcy podpisów, zakończyła się 17 października 2008 r. odrzuceniem projektu już w pierwszym czytaniu. Druga próba, tym razem zwieńczona ponad milionem głosów poparcia, również upadła w Sejmie – w lipcu 2009 r.
9 grudnia 2009 r. podczas obrad Komisji Wspólnej Episkopatu i Rządu, na prośbę strony kościelnej, poruszono temat przywrócenia dnia wolnego 6 stycznia. We wrześniu 2010 r. rozpoczęto prace legislacyjne nad ponownym przywróceniem dnia wolnego. Odpowiednią ustawę uchwalił sejm przy okazji zmiany Kodeksu Pracy. 6 stycznia jest dniem wolnym od pracy m.in. we Włoszech, w Niemczech, Grecji, Hiszpanii, Austrii, Szwecji, Słowacji i Finlandii.
Warto pamiętać, że święto Trzech Króli jest tradycyjnie też dniem modlitw za misjonarzy i okazją do wsparcia prowadzonych przez nich dzieł. Uroczystość Trzech Króli jest również Misyjnym Dniem Dzieci – w wielu diecezjach odbędzie się wówczas zakończenie i podsumowanie inicjatywy „Kolędnicy Misyjni”, prowadzonej przez Papieskie Dzieło Misyjne Dzieci.
KAI