Tajemnica miłości Boga
W czasie Triduum Paschalnego rozważamy tę samą tajemnicę – tajemnicę miłości Boga do człowieka, która ujawniła się w męce, śmierci i Zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa. Triduum Paschalne rozpoczyna się Mszą Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek i trwa do Nieszporów uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego.
Wielki Czwartek
Eucharystia celebrowana w wieczór Wielkiego Czwartku nawiązuje do Ostatniej Wieczerzy, podczas której Pan Jezus ustanowił sakrament kapłaństwa i Eucharystii. W czasie Mszy Wieczerzy Pańskiej rozbrzmiewa śpiew „Chwała na wysokości Bogu”. Po jego skończeniu dzwony milkną aż do Wigilii Paschalnej. Po homilii ma miejsce obrzęd umycia nóg. Przypomina on gest Chrystusa, który „nie przyszedł, żeby mu służono, lecz aby służyć”. Bezpośrednio po Eucharystii rusza procesja do tzw. ciemnicy. Tam rozpoczyna się adoracja Najświętszego Sakramentu. Wymownym znakiem odejścia Jezusa, który po Ostatniej Wieczerzy został pojmany, jest ogołocenie centralnego miejsca świątyni – ołtarza. Aż do Wigilii Paschalnej ołtarz pozostaje bez obrusa, świec i wszelkich ozdób.
– Każdy z nas może umyć nogi drugiemu człowiekowi, czyli stanąć przed nim w postawie uniżenia i wyciągnąć dłoń w geście pojednania – mówił w homilii biskup siedlecki. – Gdy jako głowa tego zgromadzenia będę umywał nogi wybranym mężczyznom, uczynię to z mandatu Jezusa Chrystusa w imieniu całej wspólnoty. Podczas gestu umycia nóg pomyśl, czy nie masz trudnej relacji z drugim człowiekiem i podobnie jak Piotr mówisz: „Nie, nigdy”. Popatrz na biskupa czyniącego ten gest i uwierz, że ty też możesz umyć nogi żonie czy sąsiadowi, czyli możesz stanąć przed drugim i powiedzieć: „Jestem gotów czynić ten sam gest”. Bóg z tego gestu skorzysta i w odpowiednim czasie wyda on owoc – mówił pasterz Kościoła siedleckiego.
Wielki Piątek
Tego dnia Kościół nie sprawuje Eucharystii. W tym dniu trwamy w postawie adoracji przed krzyżem Jezusa ze świadomością własnego krzyża i z gotowością podejmowania go na wzór i mocą Ukrzyżowanego Zbawiciela.
W Liturgii Męki Pańskiej w siedleckiej katedrze, której przewodniczył biskup siedlecki, uczestniczyli prezbiterzy, osoby życia konsekrowanego, alumni Wyższego Seminarium Duchownego oraz wierni świeccy. W homilii bp Kiernikowski mówił o krzyżu jako tronie łaski. – Wpatrujemy się w Tego, który jest ofiarą naszych grzechów i który nam przebacza. Przybliżmy się więc do krzyża – tronu łaski – myśląc o naszym krzyżu, od którego na różne sposoby chcemy uciekać. W świetle krzyża Jezusa, oświeconym blaskiem zmartwychwstania, możemy spoglądać inaczej na wszystkie wydarzenia z naszego życia – nauczał.
Po rozbudowanej w tym dniu modlitwie powszechnej miała miejsce adoracja krzyża. Kolejną częścią liturgii Męki Pańskiej była Komunia św., konsekrowana podczas Mszy Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek. Ta Komunia w wymowny sposób ukazuje połączenie uczty eucharystycznej z ofiarą Jezusa na krzyżu. Na zakończenie Najświętszy Sakrament został procesyjnie przeniesiony do Grobu Pańskiego, gdzie był adorowany przez wiernych aż do rozpoczęcia Wigilii Paschalnej.
Wigilia Paschalna
Uroczystość rozpoczęła się liturgią światła. Na zewnątrz katedry bp Kiernikowski poświęcił ogień, od którego zapalono Paschał – symbol Zmartwychwstałego Pana. Po liturgii światła rozpoczęła się rozbudowana liturgia słowa.
– Tej nocy warto pomyśleć o naszych nocach, gdy odkrywamy w sobie brak, zagubienie, nieład i ciemność. Dla nas wierzących te momenty mają wartość. W nich może działać Bóg, przygarniając nas do siebie. Bóg wie najlepiej, co jest nam potrzebne do życia, a co trzeba nam zabrać, byśmy poznali, że On jest jedynym Panem. Śmierć nie ma władzy nad tymi, którzy umierają z Bogiem – nauczał bp Kiernikowski. – Świat jest przepojony obsesją odrzucenia Boga – mówił. – Potrzeba w nim świadków Zmartwychwstałego, by człowiek nie zapomniał, jak żyć i właściwie umierać. Kto poznał życie objawione w Zmartwychwstaniu, nigdy drugiego nie uśmierci. Obyśmy mieli w sobie życie wieczne, które nie boi się umierania – nauczał pasterz Kościoła siedleckiego.
Po zakończonej liturgii słowa bp Kiernikowski poświęcił wodę, którą zostało ochrzczonych 18 osób (czterech dorosłych mężczyzn, dziewięcioro dzieci w wieku szkolnym, jeden jednolatek oraz czworo niemowlaków przez zanurzenie). Liturgia Wigilii Paschalnej ukoronowana została komunią ze Zmartwychwstałym Chrystusem w Eucharystii i procesją rezurekcyjną z uroczystym błogosławieństwem.
Niedziela Zmartwychwstania
Tego dnia biskup przewodniczył liturgii Nieszporów w katedrze siedleckiej. – Świętujemy tryumf Chrystusa, Jego zwycięstwo nad naszym lękiem o siebie przed Bogiem i drugim człowiekiem. To zwycięstwo stało się możliwe, bo On ofiarował samego siebie – mówił w homilii biskup. – On przychodzi do mnie, człowieka grzesznego, który ma inną mentalność niż Pan Bóg. Jest ze mną, bym niejako na Nim mógł przekonać się, że błądzę – nauczał bp Kiernikowski.
W liturgii Nieszporów uczestniczyli duchowni, osoby życia konsekrowanego, neofici i wierni świeccy. Śpiewy podczas liturgii wykonała Schola „Gaudete”.
ks. Mateusz Czubak