Tajemnice Kaplicy Sykstyńskiej
Kiedy w 1268 r. zmarł papież Klemens IV, wiadomo było, że wybór jego następcy nie będzie sprawą prostą. Zbyt wielkie były napięcia polityczne w Europie, zbyt wiele było sprzecznych interesów w samym Kościele. Ale nikt nie sądził, że bezkrólewie na tronie piotrowym potrwa prawie trzy lata. Wybór nowej głowy Kościoła rzymskiego utrudniał król Sycylii Karol I Andegaweński. Dopiero mieszkańcy Vitebo zebrali kardynałów w jednym miejscu i – aby ich zmotywować – odcięli im dopływ żywności, wody oraz, nie zważając na groźbę ekskomuniki, rozebrali dach. „My bez Mszy św. przeżyjemy, wy bez jedzenia nie” – odpowiadali kardynałom. Ostatecznie w 1271 r. na papieża wybrano Teobalda Viscontiego, który przybrał imię Grzegorza X.
Aby nigdy więcej nie dopuścić do tak wielkiego zagrożenia papiestwa, nowy biskup Rzymu przeforsował w 1274 r. zmianę dekretu Ubi periculum, który nakazywał odtąd, by kardynałowie nie mogli opuścić sali obrad bez wyboru papieża. Co więcej – zgromadzeni nie mogli odtąd przekazywać na zewnątrz żadnych informacji o przebiegu obrad. Kardynałowie znaleźli się „pod kluczem” (łac. con clave) i w ten sposób procedura zyskała znaną do dzisiaj nazwę.
Od początku chrześcijaństwa wybór biskupa Rzymu bywał sprawą dyskusyjną, drażliwą i polityczną. To dlatego do procedury wprowadzano coraz więcej mechanizmów zabezpieczających przed ewentualnymi wypaczeniami i nadużyciami. Kościół chciał się uwolnić od nacisków władzy świeckiej, udaremnić wybór heretyków i przeciwdziałać zgubnemu zjawisku dwuwładzy oraz uniemożliwić wyznaczanie papieży przez ich poprzedników (nawet jeśli sam św. Piotr naznaczył swojego następcę w osobie Klemensa I). Ostatecznie tryb wyboru następcy św. Piotra, ustalony w ogólnym zarysie pod koniec XIII w., przetrwał z późniejszymi modyfikacjami aż do współczesności. Obowiązujące obecnie procedury określa konstytucja apostolska „Universi Dominici Gregis” z 1996 r.
Veni Creator!
Konklawe, które zbierze się lada dzień będzie wyjątkowe, ponieważ przez ostatnie 700 lat wybór papieża podyktowany był śmiercią poprzednika. Tym razem jest inaczej.
Benedykt XVI wprowadził zmiany pozwalające na możliwość przyspieszenia wyboru papieża. Decyzja zależy od purpuratów.
Warunkiem zwołania konklawe wcześniej niż w 15-20 dniu wakatu w Stolicy Apostolskiej jest obecność wszystkich kardynałów-elektorów w Rzymie. Prawem głosu dysponują ci, którzy nie ukończyli 80 roku życia.
Proces wyboru inicjuje dziekan świętego kolegium. Właściwe konklawe rozpoczyna się po Mszy św. w intencji wyboru nowego papieża. Kardynałowie-elektorzy zbiorą się w Kaplicy Paulińskiej Pałacu Apostolskiego. ...
Jolanta Krasnowska