W atmosferze pasterskiej troski
Parafia w Korczówce powstała prawdopodobnie w 1757 r. jako parafia unicka. Pierwsza świątynia została zbudowana w 1780 r. 5 lat później parafia unicka została skasowana przez władze carskie i zamieniona na prawosławną. W 1905 r. w lasach na pograniczu parafii Korczówka i Kolembrody odbyły się wielkie misje unickie, opisane przez Reymonta w książce „Z ziemi chełmskiej”. W trakcie I wojny światowej cerkiew w Korczówce została odebrana wyznawcom prawosławia i rekoncyliowana przez kapelana legionów. Do 1928 r. parafia była obsługiwana przez proboszcza z Witoroża. W tymże roku bp Henryk Przeździecki erygował parafię w Korczówce. W latach międzywojennych część mieszkańców wsi Kozły, którzy nie chcieli należeć do parafii w Korczówce, należała do Polskiego Kościoła Narodowego. W trakcie działań II wojny światowej została zniszczona plebania i uszkodzony kościół. W sierpniu 1953 r. spłonął drewniany kościół wraz z całym wyposażeniem. Dzięki staraniom ks. kan. Jana Kurowskiego, długoletniego proboszcza parafii Korczówka, oraz wielkiemu zaangażowaniu i ofiarności parafian w latach 1956-60, wzniesiono obecny murowany kościół.
W trakcie wznoszenia świątyni parafia liczyła 1500 osób. Dziś to 637 wiernych z miejscowości Burwin, Korczówka, części Kozłów i części Musiejówki. Jest to wspólnota niewielka liczącą 170 rodzin. Prawie wszyscy parafianie utrzymują się z rolnictwa bądź z rent rolniczych, bardzo niewielu wykonuje inne zawody. Z tego powodu status materialny parafian nie jest wysoki. Na terenie parafii nie mieszkają osoby innego wyznania.
W parafii przeważają ludzie starsi, około 20% to ci, którzy przekroczyli już 65. rok życia. Z każdym rokiem wspólnota się zmniejsza – liczba zgonów znacznie przewyższa liczbę urodzeń. Wielu młodych ludzi wyjeżdża, nie widząc dla siebie perspektyw rozwoju na wsi.
Frekwencja uczestnictwa we Mszy św. niedzielnej wyniosła podczas ostatniego liczenia 46%. Jest ona większa w okresie letnim, gdyż zimą szczególnie ludzie starsi mają problemy z dotarciem do świątyni z powodu warunków atmosferycznych. Istnieje grupa parafian, którzy, choć deklarują się jako ludzie wierzący, sporadycznie uczestniczą w praktykach religijnych. Stanowią oni jednak niewielki procent wspólnoty.
Na terenie parafii istnieje 5 kół Żywego Różańca. Służba liturgiczna liczy 14 osób. Są to ministranci, lektorzy i kantorzy. Kilka miesięcy temu posługę w parafii rozpoczął organista i została założona schola młodzieżowa licząca 10 osób. Na forum całej wspólnoty były głoszone katechezy „Chrzest w życiu i misji Kościoła”.
Wizytacja rozpoczęła się Eucharystią, którą poprzedziła rozmowa biskupa ze wspólnotą parafialną na temat problemów duchowych i materialnych, z jakimi borykają się parafianie. Towarzyszył jej miejscowy dziekan, ks. prałat Ryszard Kardas. Po Mszy św. ordynariusz diecezji spotkał się z Radą Parafialną i nauczycielami uczącymi w pobliskiej Szkole Podstawowej. następnie odwiedził cmentarz parafialny i rodzinę kościelnego, posługującego w tej parafii od ponad 40 lat.
Wizytacja przebiegała w atmosferze troski pasterskiej o tę wspólnotę parafialną, należącą do Diecezji Siedleckiej.
Ks. Jacek Szostakiewicz