Diecezja
Źródło: MK
Źródło: MK

W imię miłości i wolności

Trzydniowa peregrynacja krzyża Krucjaty Wyzwolenia Człowieka w siedleckiej katedrze przypomniała o potrzebie złożenia dobrowolnej ofiary podjętej z miłości - jako jedynej drogi do skutecznego wyzwalania innych.

Członkowie KWC realizują ją poprzez podjęcie zobowiązań abstynenckich, czyli całkowite i dobrowolne wyrzeczenie się alkoholu jako napoju pod wszelką postacią i we wszelkiej ilości. Abstynencja od alkoholu jest osobistym darem, podjętym dobrowolnie z miłości i odpowiedzialności za dobro drugiego człowieka. Krucjata została powołana przez ks. Franciszka Blachnickiego i Ruch Światło-Życie w odpowiedzi na apel Ojca Świętego Jana Pawła II skierowany do Polaków u progu pontyfikatu: „Proszę, abyście przeciwstawiali się wszystkiemu, co uwłacza ludzkiej godności i poniża obyczaje zdrowego społeczeństwa, co czasem może aż zagrażać jego egzystencji i dobru wspólnemu, co może umniejszać jego wkład do wspólnego skarbca ludzkości, narodów chrześcijańskich, Chrystusowego Kościoła”.

Krucjata została uroczyście ogłoszona w obecności Ojca Świętego, jemu oddana i przez niego pobłogosławiona podczas pierwszej pielgrzymki do Polski 8 czerwca 1979 r. w Nowym Targu.

 

Kolumna ratunkowa

KWC realizuje swój cel poprzez stworzenie „kolumny ratunkowej” – ludzi dobrej woli, którzy mają podjąć walkę o tę „ziemię świętą”, jaką jest każdy człowiek odkupiony przez Chrystusa. Słowo „krucjata” wskazuje na krzyż jako skuteczny znak ostatecznego zwycięstwa nad wszelkim złem.

Peregrynacja krzyża KWC w katedrze zgromadziła m.in. członków Ruchu Światło-Życie, Domowego Kościoła, wspólnot anonimowych alkoholików. Uroczyste wniesienie i intronizacja krzyża odbyła się w czwartek 13 lutego, o 17.30. Mszy św. przewodniczył i kazanie wygłosił ks. kan. Grzegorz Suchodolski, proboszcz parafii, a koncelebrowali ją ks. Andrzej Kołodziejczyk i ks. Mateusz Czubak, opiekun wspólnoty św. Jakuba, która skupia osoby pragnące walczyć ze swoimi nałogami, pracując według programu „Dwanaście kroków”.

 

Modlitwa o wyzwolenie człowieka

– Większość członków KWC to ludzie, którzy nigdy nie byli uzależnieni od alkoholu, ale podjęli tę ofiarę w imię miłości do drugiego człowieka, słabszego, uzależnionego, i w imię miłości do narodu, zwłaszcza wtedy, gdy ks. Franciszek Blachnicki zakładał krucjatę wstrzemięźliwości, a później także krucjatę wyzwolenia człowieka – mówił w kazaniu ks. G. Suchodolski. – KWC jest dziełem Ducha Świetego, który mówi: „nie jesteś niewolnikiem, lecz synem”. W imię wolności dziecka Bożego podjęli trud ofiary abstynencji – podkreślił.

Po Mszy św. wystąpił znany dziennikarz Rafał Porzeziński, autor programu „Ocaleni” emitowanego w Telewizji Polskiej, który szczegółowo opowiedział o programie „Dwanaście kroków” dla nałogowych grzeszników.

W piątek parafianie przez cały dzień adorowali krzyż KWC w cichej modlitwie indywidualnej, poprzez nabożeństwo Drogi krzyżowej oraz wspólnotową adorację do 21.00. Peregrynacja zakończyła się w sobotę. Uroczyste pożegnanie krzyża odbyło się po Mszy św. o 12.00.

 

Inspiracja ikony krzyża KWC

Krzyż KWC jest inspirowany ikoną krzyża z kościoła św. Damiana pod Asyżem, zwanego również krzyżem św. Franciszka. Dlatego poza niewielkimi różnicami, symbolika krzyża KWC bezpośrednio czerpie z krzyża św. Damiana. Podczas wpatrywania się w krzyż, Franciszek ujrzał poruszające się wargi Jezusa i usłyszał słowa: „Franciszku, idź i odbuduj mój dom, który jak widzisz, popada w ruinę”. Początkowo św. Franciszek skoncentrował się na odbudowie kościółka San Damiano i okolicznych kapliczek. Później zrozumiał polecenie odrodzenia życia w ludzie Bożym. Poprzez wieki krzyż symbolizował franciszkanom misję odnowy Kościoła. Podobne zadanie postawił Krucjacie Wyzwolenia Człowieka jej założyciel – sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki.

Jak św. Franciszek z Asyżu był planem Boga Ojca w swojej epoce, tak ks. F. Blachnicki był realizacją Bożego planu w naszej epoce. Obaj wskazywali na krzyż i uczyli go odczytywać. Św. Franciszek został wezwany przed krzyżem św. Damiana do świadczenia o Miłości, która nie jest kochana. Podobnie ks. Blachnicki został wezwany w celi śmierci katowickiego więzienia do świadczenia o Bożej miłości w czasach totalitarnego komunistycznego zniewolenia.


SYMBOLIKA KRZYŻA KRUCJATY WYZWOLENIA CZŁOWIEKA

W ikonie krzyża KWC uderza tajemnica życia trynitarnego Boga. Bóg Ojciec od wieków wypowiada się w Słowie, któremu udziela swojej istoty, rodzi niejako w ten sposób Syna – Drugą Osobę Bożą, który jest Słowem wypowiedzianym przez Ojca i jednocześnie odpowiedzią na to Słowo. Pod krzyżem, wraz z Maryją i św. Janem, stoją patronowie dzieła Krucjaty – św. Stanisław, biskup i męczennik i św. Maksymilian Maria Kolbe. Szczyt krzyża odsyła do kaplicy Chrystusa Sługi na Kopiej Górce, do witrażu i figury Chrystusa Sługi. Krzyż przypomina Jezusowe powierzenie się w kochające ramiona Ojca. Całość uwypuklają dwa kolory: czerwień – symbol miłości Bożej i przelania krwi, i czerń – symbol sprzeciwu, śmierci i grzechu.


JAK ZOSTAĆ CZŁONKIEM KWC?

Postanowienie abstynencji równoznaczne z decyzją włączenia się do KWC powinno być zadeklarowane na piśmie i wpisane do „Księgi Czynów Wyzwolenia”. Przyjmuje się dwie formy składania zobowiązań abstynenckich:

• na jeden rok – kandydat do KWC;

• na czas przynależenia do KWC jako członek Krucjaty.

Deklarację członkowską mogą składać osoby pełnoletnie. Deklaracja zawiera także postanowienie nieczęstowania i niewydawania pieniędzy na alkohol. Złożenie deklaracji ma charakter zobowiązania się wobec wspólnoty ruchu KWC. Deklaracja jest dostępna na stronie: www.kwc.oaza.pl. Można ją tam pobrać, wypełnić, a następnie wysłać na adres:

Stanica nr 1 Krucjaty Wyzwolenia Człowieka

ul. Ks. Franciszka Blachnickiego 2,

34-450 Krościenko nad Dunajcem

Monika Król