W obrazach i muzyce
Misterium przygotowały wspólnoty Wieczernikowych Spotkań Rodzin z Warszawy i Piastowa przy współpracy Katolickiego Stowarzyszenia Kolejarzy Polskich z Siedlec i Warszawy. Duchową opieką przedsięwzięcie otoczył krajowy duszpasterz kolejarzy ks. prałat Ryszard Marciniak.
– Okres Wielkiego Postu to czas, kiedy potrzebujemy przeżyć Mękę Pańską w sposób bardziej intensywny – mówił tuż przed inscenizacją Misterium ks. kanonik Janusz Wolski, proboszcz parafii. – Przeżycia z nabożeństwa Drogi Krzyżowej, „Gorzkich żali” domagają się czegoś więcej: obrazu i dźwięku, aby całym sobą, sercem i umysłem, jak również uczuciem, przeżyć to najtragiczniejsze misterium w dziejach świata – dodał ks. Wolski. Natomiast reżyser spektaklu, Krzysztof Woźniak ze Wspólnoty Wieczernikowych Spotkań Rodzin, przekonywał, że „Misterium Męki Pańskiej, które działo się 2 tysiące lat temu, może odbywać się również dzisiaj z naszym udziałem”. Jego zdaniem, pozwala ono zrozumieć, czym jest prawdziwe zaufanie do Boga. Przypomniał wydarzenie, które miało miejsce w jego rodzinnym Piastowie. Reżyser opowiedział, jak podczas Mszy św. ojciec, pragnąc uspokoić małe dziecko, wyjął obrazek z twarzą Chrystusa w koronie cierniowej. – I co to dziecko robi? Przytula twarz do obrazka. Czy może być lepsze rekolekcja o tym, czym jest zaufanie do Pana Boga. I o takim zaufaniu jest w tym misterium mowa – przekonywał K. Woźniak. – Bo po to Pan Bóg posłał Chrystusa w postaci człowieczej, żeby ludzie nabrali zaufania do tego, co On przynosi – dodał.
Misterium „Matka, Syn i my” pokazywało ostatnie chwile życia Jezusa. Dzięki przygotowanej inscenizacji każdy z przybyłych do świątyni mógł w symboliczny sposób towarzyszyć w Drodze Krzyżowej Chrystusa i wspólnie z uczestnikami przeżywać tajemnice wiary. W postać Jezusa wcielił się ks. wikariusz Łukasz Skolimowski, a rolę Marii zagrała Anna Rogowiec z KSKP. W Misterium wzięli również udział: chór chłopięco-męski pod dyrekcją ks. prof. Piotra Paćkowskiego, muzycy orkiestry kolejowej w Siedlcach oraz harcerze z siedleckiego Hufca ZHP.
Kinga Ochnio