W złotej gwiazd koronie

„Córa królewska wchodzi pełna chwały, odziana w złotogłów. W szacie wzorzystej wiodą ją do króla, za nią przywodzą do Ciebie dziewice, jej druhny. Z weselem ją wiodą i w uniesieniu, wstępują do królewskiego pałacu…” (Ps 45,14-16)

Malują Miriam w królewskich szatach. Na Jej wizerunki nakładają kosztowne korony i sukienki. W ręce wkładają złote berło. Mówią o Niej: Królowa aniołów, Królowa męczenników, Królowa dziewic, Królowa rodzin. Te wszystkie królewskie tytuły spina w klamrę jeszcze jeden: Królowa nieba i ziemi. W wielu kościołach można zobaczyć freski lub obrazy przedstawiające scenę, w której Bóg Ojciec i Jezus Chrystus nakładają na głowę Maryi koronę. Nad nimi wznosi się Duch Święty w postaci gołębicy.

Przepiękny, majestatyczny obraz Matki Bożej jako Królowej podaje nam także św. Jan w swojej Apokalipsie. Pisze o Niej: „Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu” (Ap 12,1). Przyzwyczailiśmy się do takich obrazów, ale rzadko zastanawiamy się nad tym, na czym rzeczywiście polega królowanie Maryi. Warto uświadomić sobie, że ma ono swój wzór w Jezusie, który mówił o sobie, że nie „przyszedł na ziemię po to, by Mu służono, ale by służyć i dać swoje życie na okup za wielu” (Mt 20,28). ...

Agnieszka Wawryniuk