Wielkanoc w mieście trzech religii
Wielu z nas zadaje sobie pytanie, jak dzisiaj wygląda celebrowanie liturgii paschalnej w mieście, które jest uznawane za święte, nie tylko przez chrześcijan, ale także przez żydów i muzułmanów. Nie można sobie przecież wyobrazić scenerii bardziej stosownej dla adoracji krzyża, jak Golgota czy dla proklamacji wielkanocnego orędzia nadziei i miłości niż pusty Grób Jezusa.
Centrum religii
Każdego, kto po raz pierwszy przyjedzie do Jerozolimy, uderza różnorodność kulturowa i religijna tego miejsca. Wędrówka wąskimi uliczkami Starej Jerozolimy to istny slalom pomiędzy arabskimi straganami oferującymi prawie wszystko, od ziół i artykułów spożywczych, poprzez meble i sprzęt elektroniczny, na chrześcijańskich pamiątkach kończąc. Co kilkanaście kroków mijają nas pojedynczy żydzi ortodoksyjni zmierzający ku Ścianie Płaczu. Nie brakuje oczywiście obecności żołnierzy izraelskich, którzy w dwu- lub czteroosobowych grupkach prewencyjnie patrolują miasto. Czas odmierzany jest tutaj biciem dzwonów z okolicznych kościołów oraz wezwaniami muezinów do modlitwy. Bywają jednak okresy, kiedy Jerozolima w bardziej widoczny sposób staje się centrum religii chrześcijańskiej. Jednym z nich jest Wielki Tydzień.
Tydzień wyciszenia
Pierwszym aktem jerozolimskiej liturgii Wielkiego Tygodnia jest procesja wyruszająca w Niedzielę Palmową, przed południem, z sanktuarium w Betfage. Wielotysięczna rzesza chrześcijan przybyłych z różnych części Izraela i z całego świata, trzymających w dłoniach gałązki palmowe, przecina typową muzułmańską dzielnicę Al-Sayah, wspina się ku Górze Oliwnej, schodzi ku Bazylice Narodów (Getsemani) nad doliną Cedron i ponownie wspina się, tym razem ku Starej Jerozolimie, by zaraz po przejściu przez starożytną Bramę św. Szczepana dotrzeć do celu, jakim jest Bazylika św. Anny.
Barwność uczestników i radosny śpiew wzbudza żywe zainteresowanie okolicznych mieszkańców. ...
(xaa)