Włączeni w misję Chrystusa
Na uroczystej Mszy św., którą razem z siedleckim ordynariuszem koncelebrował ks. Wiesław Kazimieruk – rektor WSD oraz ks. Paweł Wiatrak – ojciec duchowny diakonów, licznie zgromadzili się krewni, przyjaciele, rodziny i proboszczowie z poszczególnych parafii prezbiterów, osoby życia konsekrowanego, alumni oraz wszyscy ci, którzy trudzili się nad formacją duchową przyszłych duszpasterzy.
Na początku Eucharystii każdy z kandydatów do święceń został imiennie wywołany. Na wezwanie to odpowiedział słowem: „Jestem!”. Zanim jednak siedlecki ordynariusz udzielił diakonom święceń, skierował do wiernych słowa homilii. Zwracając się do prezbiterów, podkreślił ich szczególną rolę i misję, jaką mają do spełnienia. Przez święcenia kapłańskie diakoni zostają bowiem włączeni w misję Jezusa Chrystusa, realizowaną we wspólnocie Kościoła. – Misję Jezusa Chrystusa powierzono dla ludu i ludowi – wam diakoni również, byście wzięli ten ciężar i zaszczyt, a także to, co stanowi znak obecności Bożej, na siebie i byli świadkami, jednocześnie współdziałającymi w dokonywaniu się tej misji. Dla tej misji będziecie oddawać swoje życie – podkreślił hierarcha.
Biskup zaakcentował również, że największym ciężarem posługi kapłańskiej jest służenie w jedności. Wchodząc w tę tajemnicę, kapłani stają się współpracownikami biskupa i nie mogą ulegać żadnym „wiatrom” ani innym pokusom. Bp Kiernikowski życzył również przyszłym duszpasterzom, by ich rzeczywistość kapłańska była stałym poszukiwaniem posłuszeństwa Jezusowi Chrystusowi w strukturach Kościoła. Hierarcha dodał, że w poszukiwaniu tym nie wolno zatracić odniesienia do Jezusa Chrystusa.
Istotnym momentem Liturgii święceń kapłańskich jest akt włożenia na głowy wyświęcanych prezbiterów rąk biskupa i wszystkich obecnych na Eucharystii kapłanów, oraz wypowiedzenia przez hierarchę modlitwy konsekracyjnej. Przed aktem tym kandydaci odpowiedzieli na zadawane przez pasterza diecezji pytania, deklarując wobec wszystkich zgromadzonych podjęcie się obowiązków, które wynikają z przyjęcia sakramentu kapłaństwa. „Czy chcesz wiernie pełnić urząd posługiwania kapłańskiego w stopniu prezbitera jako gorliwy współpracownik biskupów w kierowaniu Ludem Bożym pod przewodnictwem Ducha Świętego? Czy na chwałę Boga i dla uświęcenia chrześcijańskiego ludu chcesz pobożnie i z wiarą sprawować misteria Chrystusa, a zwłaszcza eucharystyczną Ofiarę i sakrament pokuty, zgodnie z tradycją Kościoła? Czy chcesz razem z nami wypraszać Boże miłosierdzie dla powierzonego ci ludu, modląc się nieustannie według nakazu Chrystusa? Czy chcesz coraz ściślej jednoczyć się z Chrystusem, Najwyższym Kapłanem, który z samego siebie złożył Ojcu za nas nieskalaną ofiarę i razem z Nim poświęcać się Bogu za zbawienie ludzi?” – pytał siedlecki ordynariusz.
W kolejnej części Eucharystii poszczególni prezbiterzy, wkładając swe dłonie w dłonie biskupa, przyrzekli pasterzowi siedleckiego Kościoła i jego następcom – cześć i posłuszeństwo. Następnie odmówiona została litania do Wszystkich Świętych, podczas której kandydaci do świeceń leżeli krzyżem. Później, po akcie włożenia rąk i modlitwie konsekracyjnej, neoprezbiterzy włożyli szaty kapłańskie. Świecenia, z rąk pasterza Kościoła siedleckiego, przyjęli: Tomasz Grzyb, Grzegorz Marczuk, Leszek Mućka, Krzysztof Nowachowicz, Tomasz Oponowicz, Paweł Padysz, Przemysław Radomyski, Marek Rycio, Piotr Witkowicz, Artur Zbański oraz Adam Żelazo. Dopełnieniem święceń był gest przekazania młodym duszpasterzom kielicha i pateny, symbolizujący związek kapłaństwa z Eucharystią. Na zakończenie obrzędu każdy z nowo wyświęconych prezbiterów otrzymał od pasterza diecezji symboliczny gest pokoju.
Nowych kapłanów do święceń przygotowywała sześcioletnia formacja seminaryjna. Bezpośrednim przygotowaniem były tygodniowe rekolekcje, prowadzone przez ojca duchownego WSD, które odbywały się w sanktuarium maryjnym w Kodniu.
W niedzielę, 7 czerwca, w swoich rodzinnych parafiach neoprezbiterzy celebrowali Eucharystie prymicyjne.
GU