Wojna z kotletem

W historii byliśmy świadkami eksplozji wielu głupot. Jedne nagle rozbłysły i jeszcze szybciej się wypaliły, niczym iskry na ściernisku. Inne „ubierano” w system, nadawano rangę powszechnie obowiązujących. One stawały się większym problemem, bywało, że również źródłem tragedii.

Stanisław Lem pisał: „Głupstwo rozmnożone nie przestaje być głupstwem, potęguje się tylko jego śmieszność” („Bajki robotów”). Rzecz w tym, że owej śmieszności jej propagatorzy zazwyczaj nie widzą albo nie chcą zobaczyć. Dziś również. A to już robi się groźne. Co charakterystyczne, najwięcej recept na hurtowe uszczęśliwienie ludzkości mają osoby z lewej strony sceny politycznej, przyczepione do Sorosowych grantów jak rzep do psiego ogona, niepomne próśb litościwie myślących ludzi, by skorzystały z pomocy psychiatry. Jeśli jednak lewactwo - jak głoszą dobrze zorientowani - to stan umysłu, nic nie poradzimy. Ale ad rem. Od jakiegoś czasu „na językach” brukselskich oficjeli, ekspertów od „zielonego ładu” i naszych rodzimych obrońców cywilizacji jest branża mięsna.

Mięso, jak udowadniają unijni urzędnicy, to samo zło. Greenpeace wraz z innymi organizacjami pozarządowymi wyliczył na przykład, iż sektor produkcji zwierzęcej odpowiada za 17% całkowitych emisji gazów cieplarnianych w UE, zaś przemysłowa hodowla zwierząt jest jedną z głównych przyczyn wylesiania i degradacji środowiska! To też bezsensowne wydatki: „75% z ok. 4,2 mld euro dostępnych w ramach środków ze Wspólnej Polityki Rolnej wydawanych jest właśnie na sektor hodowlany” – tłumaczyła niedawno portalowi money.pl europosłanka z ramienia KO Sylwia Spurek. „Finansujemy z publicznych pieniędzy coś, co szkodzi środowisku, bioróżnorodności, pogłębia katastrofę klimatyczną. Potem wydajemy znowu publiczne pieniądze na przeciwdziałanie skutkom działania branży mięsnej i to nie tylko na zwalczanie katastrofy klimatycznej” – dodała. ...

Ks. Paweł Siedlanowski