Co powoduje, że każde dziecko jest inne?
Niektóre z zachowań naszych dzieci są wynikiem wpływu wychowawczego, inne zaś wynikają z jego psychologicznej urody, czyli są przejawem jego temperamentu. Poznać dziecko, znaczy wiedzieć, jakie posiada mocne i słabe strony wynikające z osobowości. Czym jest temperament? Temperament jest wrodzonym i względnie stałym zespołem cech, które predysponują dziecko do pewnych zachowań i reakcji na otaczający świat.
O czym dokładnie decyduje temperament?
Mówiąc najprościej, o sposobie zachowania dziecka, i to już od urodzenia. Sangwinik już jako niemowlę będzie głośny, ciekawy i pragnący towarzystwa. Dzieci sangwinicy są pełne energii, dużo się śmieją, kochają zabawę i kontakt z ludźmi. Z natury są beztroskie i pełne humoru. Mają niewielkie umiejętności organizowania się i skupienia na jednej czynności. Często nie kończą rozpoczętej pracy, znudzone szukają bardziej ciekawego zajęcia.
Dzieci z osobowością choleryka są energiczne, uparte i lubiące decydować. Z reguły uważają, że ich pomysły są najlepsze i za wszelką cenę próbują postawić na swoim. Wiedzą, że w życiu są potrzebne zasady postępowania, ale one chcą je ustalać. Jeśli im się na to pozwoli, szybko staną się dowódcami i zaczną dyrygować innymi.
Mali melancholicy z reguły są nieśmiali i spokojni. Mają małe wymagania i lubią być sami. Już jako niemowlę sprawiają wrażenie zamyślonych i poważnych. Od początku trzymają się harmonogramu i dobrze się czują w zorganizowanym otoczeniu.
Flegmatycy są zwykle dziećmi mało kłopotliwymi. Mają niski poziom energii, często ich ulubionym zajęciem jest sen, a robienie czegokolwiek, co nie jest zgodne z ich zainteresowaniami, rozpatrują w kategoriach kary. Unikają konfliktów, marzą o spokoju i ciszy.
Wielkie owoce może przynieść dostosowanie sposobu wychowania do temperamentu dziecka, tak aby było świadome i wzmacniało swoje mocne strony, a jednocześnie miało chęć do pracy nad zmianą stron słabych. Pomóc możemy tylko wtedy, gdy będziemy wiedzieli, jaką osobowość ma nasze dziecko i jakim wachlarzem cech predysponuje. To poznanie przerodzi się w zrozumienie, dlaczego jedno dziecko jest hałaśliwe, głośne i pełne energii, podczas gdy inne od maleńkiego jest ciche, posłuszne i spokojne? Dlaczego jedno jest silne, aktywne i rządzi całą rodziną, a inne jest przyjacielskie, uległe i nie sprawia żadnych kłopotów?
Chcąc osiągnąć sukces wychowawczy, powinniśmy nauczyć się rozumieć nasze dziecko i spróbować ukształtować je według wzoru osobowości, która została mu nadana przez Boga.
Marta Bystrzyńska – doradca rodzinny, prezes Fundacji Kurs Na Miłość