Okultyzm zrobił ze mnie wrak człowieka
Jako młoda dziewczyna obraziłam się na Pana Boga. Miałam wtedy 14 lat i zmarł mój ukochany dziadek, z którym byłam bardzo związana. Kiedy odszedł, nie mogłam zrozumieć, dlaczego Bóg zabrał tak dobrą i tak wierzącą osobę. W dodatku przechodziłam wtedy związany z dojrzewaniem okres buntu. Zły w takich sytuacjach tylko zaciera ręce, kusząc gniewem, niewybaczeniem. Nie mogłam pogodzić się z tą sytuacją. Byłam bardzo rozżalona. Ze złości podarłam obrazek Jezusa Miłosiernego. Od tamtego momentu zaczęłam się od Niego odsuwać. Wprawdzie przyjęłam bierzmowanie, ale na zasadzie „bo wszyscy szli”. Nie było w tym żadnej radości. Potem stopniowo odchodziłam od Kościoła, modlitwy. Jako nastolatka postanowiłam sobie, że zrobię wszystko, by mieć pieniądze, karierę i osiągnąć sławę. Mając 16 lat, zaczęłam pracować jako hostessa na promocjach, potem miałam przygodę z modelingiem. Szybko zaczęłam zarabiać. W wieku 22 lat stać mnie było na otwarcie własnego biznesu - agencji reklamowej. Wtedy też po raz pierwszy poszłam do wróżki, od czego zaczęła się w moim życiu równia pochyła.
Czy uzdrowienie jest dzisiaj możliwe?
Jak najbardziej. Sama zostałam uzdrowiona nie tylko fizycznie, ale też wewnętrznie, emocjonalnie i duchowo. To wielka łaska, ale jej warunkiem jest otwarcie się na uzdrowienie, proszenie o nie. W Ewangelii jest napisane: „Proście, a otrzymacie”. Tymczasem często zdarza się tak, że gdy ktoś z naszych bliskich lub my sami zaczynamy chorować, zastanawiamy się „dlaczego”, próbując zdziałać coś wyłącznie własnymi siłami. Ja już wiem, że to niemożliwe. Sami nic nie jesteśmy w stanie zrobić.
W swojej książce napisała Pani, że została uzdrowiona trzykrotnie.
Nawet więcej. Złamany kręgosłup, nowotwór, zakrzepica, stan zwyrodnieniowy, chora wątroba…
Sporo tego. To musiały być trudne doświadczenia.
Rzeczywiście łatwo nie było. Jednak nigdy nie traktowałam tego, co mi się przydarzyło, w kategoriach kary. Bo Bóg nie karze, nie zsyła choroby, ale ją dopuszcza, mając w tym swój plan. Nam, ludziom, wydaje się to nielogiczne. Wiem jednak z własnego doświadczenia, że Bóg z każdej trudnej dla człowieka sytuacji wyprowadzi dobro. Prawdę tę można odkryć tylko oczami wiary. Zrozumienie tego zajęło mi kilka lat.
Jak do tego doszło?
Jako młoda dziewczyna obraziłam się na Pana Boga. Miałam wtedy 14 lat i zmarł mój ukochany dziadek, z którym byłam bardzo związana. Kiedy odszedł, nie mogłam zrozumieć, dlaczego Bóg zabrał tak dobrą i tak wierzącą osobę. ...
Jolanta Krasnowska