Ks. kan. Piotr Wojdat (1973-2020)
Ks. Piotr urodził się 17 stycznia 1973 r. w małżeństwie Kazimierza i Janiny z domu Pawlik, mieszkających w miejscowości Kaleń – w parafii Korytnica Łaskarzewska. Po ukończeniu szkoły podstawowej kontynuował naukę w Liceum Ogólnokształcącym w Sobolewie, gdzie otrzymał świadectwo dojrzałości w 1992 r. z bardzo dobrymi ocenami na egzaminie maturalnym. Czynnie brał udział w życiu liturgicznym w parafii i w szkole, o czym pisali jego proboszcz i prefekt szkolny, podkreślając „aktywny udział w ruchu oazowym, uczciwą i odpowiedzialną postawę religijnego młodzieńca szkoły średniej”.
Zaraz po maturze, wraz ze swoim młodszym bratem Jackiem, wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Siedleckiej w Nowym Opolu. Podczas sześcioletnich studiów filozoficzno-teologicznych i formacji seminaryjnej napisał i obronił pracę magisterską na Papieskim Wydziale Teologicznym w Warszawie, uzyskując tytuł magistra teologii. Święcenia kapłańskie przyjął 20 czerwca 1998 r. w katedrze siedleckiej przez posługę bp. Jana Wiktora Nowaka.
Jako wikariusz pracował w parafiach: Gończyce (1998-2000), Łuków – Podwyższenia Krzyża Świętego (2000-2004). Następnie ks. Piotr przeszedł do pracy i posługi kapłańskiej w różnych centralnych instytucjach diecezjalnych, wykazując zdolności organizacyjne, medialne oraz komunikacyjne z wiernymi, a przez to przyczynił się skutecznie do zrealizowania wielu inicjatyw i działań duszpasterskich w diecezji.
Od 2002 r. był wieloletnim kierownikiem Pieszej Podlaskiej Pielgrzymki na Jasną Górę. Od 2004 r., przez okres pięciu lat, pracował w Katolickim Radiu Podlasie jako dyrektor administracyjny. W 2008 r. podjął studia licencjackie na UKSW w Warszawie, uzyskując licencjat kanoniczny.
Po odejściu z KRP w 2009 r. powierzono ks. Piotrowi kilka ważnych funkcji. Został zastępcą ekonoma diecezjalnego. Był zastępcą asystenta kościelnego tygodnika „Echo Katolickie” i wszedł do władz zarządu spółki wydawniczej SOW „Podlasie”, wydającej ten tygodnik, a w 2016 r. został wybrany prezesem tejże spółki. Został także w 2009 r. administratorem Diecezjalnego Domu Księży Emerytów w Siedlcach. Wielokrotne był powoływany do rozstrzygania różnych bieżących spraw dotyczących kapłanów emerytów.
Od 2011 r., jako zastępca ekonoma diecezjalnego, był odpowiedzialny za sprawy materialne Wyższego Seminarium Duchownego i Bursy św. Stanisława Kostki w Siedlcach oraz pozyskiwanie środków zewnętrznych na różne działania modernizacyjne tych instytucji. To on także w 2012 r. zaangażował się i wsparł Stowarzyszenie Pamięci Unitów Podlaskich „Martyrium” w pozyskanie środków materialnych z różnych instytucji na wybudowanie zbiornika retencyjnego w Pratulinie, przy sanktuarium bł. Męczenników Podlaskich.
W latach 2012-2019 był członkiem Rady Kapłańskiej Diecezji Siedleckiej. Od 2013 r. został także administratorem Domu Księży Emerytów w Nowym Opolu i kuratorem wszystkich księży emerytów w diecezji. Tę funkcję i posługę wobec księży emerytów, tak w Siedlcach, jak i w Nowym Opolu, pełnił do 2016 r.
Doceniając wysiłki oraz zaangażowanie ks. Piotra w życie diecezjalne, biskup siedlecki Kazimierz Gurda mianował go 2 kwietnia 2015 r. kanonikiem honorowym Kapituły Kolegiackiej Janowskiej.
Na własną prośbę, z powodu rozlicznych zajęć, został zwolniony z funkcji kierownika Pieszej Podlaskiej Pielgrzymki na Jasną Górę w 2016 r. Również w 2016 r. został zwolniony z funkcji przewodniczącego podkomisji ds. budownictwa i zarządzania dobrami parafialnymi II Synodu Diecezji Siedleckiej.
Jego stan zdrowotny zaczął się pogarszać dwa lata temu. Sprawy sercowe stały się powodem jego choroby i niedomagań fizycznych. Było to zaskoczeniem dla otoczenia, bo już od lat seminaryjnych grał w drużynie piłkarskiej i był jej znaczącym zawodnikiem, a później czynnie uprawiał sport. Jednak choroba okazała się poważnie niepokojąca. Ostatnio wielokrotnie przebywał na leczeniu w szpitalu. Według diagnozy lekarzy został zakwalifikowany do przeszczepu serca. Pogodnie i z nadzieją oczekiwał na tę operację. Śmierć przyszła jednak wcześniej.
Przez pielgrzymów i kolegów kapłanów, a szczególnie księży emerytów, został zapamiętany jako uśmiechnięty, spokojny, życzliwy i sympatyczny kapłan, zatroskany o sprawy bieżące poszczególnych osób i gotowy przyjść im z pomocą.
Przeżył 47 lat, w tym prawie 22 lata w kapłaństwie. Niech Chrystus Najwyższy Kapłan, w którego kapłaństwie uczestniczył i posługiwał, obdarzy śp. ks. Piotra radością życia wiecznego, zaś Maryja, Matka kapłanów i Pani Jasnogórska, do której przez tyle lat prowadził pielgrzymów, niech będzie dla kierownika pielgrzymki podlaskiej orędowniczką u swego Syna. Requiescat in pace.
opr. ks. Bernard Błoński