Ubodzy są Bożym niepokojem

Jako uczniowie Chrystusa nie możemy spać spokojnie, gdy ktoś żyjący obok nas cierpi z powodu biedy materialnej bądź duchowej. Krzyk milczenia ubogich musi nas ciągle wzywać do nawrócenia i konkretnej pomocy bliźnim - mówi ks. Mateusz Czubak.

Światowy Dzień Ubogich konfrontuje nas - trochę na przekór słowom Pana Jezusa przywołanym przez papieża Franciszka jako tytuł orędzia „Ubogich zawsze macie u siebie” - z podstawowym pytaniem: czy ubodzy są wśród nas? - Bieda jest pojęciem szerokim i relatywnym. Jeśli spojrzymy na nią z perspektywy globalnej, można powiedzieć, że polska bieda jest niewielka w porównaniu do tej w niektórych krajach afrykańskich czy azjatyckich, gdzie może ona oznaczać głód, brak dostępu do wody, opieki medycznej czy edukacji. Bieda ma tam często oblicze, którego w Polsce nie znamy - mówi ks. Mateusz Czubak, kapelan Zakładu Karnego w Siedlcach, duszpasterz bezdomnych.

I dodaje, że Caritas oraz instytucje pomocy społecznej idą z pomocą do biednych, jednak nie rozwiążą problemu ubóstwa. – Zawsze będą sytuacje duchowej i materialnej biedy, w których konieczna jest pomoc w duchu konkretnej miłości bliźniego. To dlatego Mojżesz upominał Izraelitów, zanim weszli do Ziemi Obiecanej: „Ubogiego bowiem nie zabraknie w tym kraju, dlatego ja nakazuję: Otwórz szczodrze dłoń bratu uciśnionemu lub ubogiemu na twej ziemi” (Pwt 15,11). To samo powtarza Jezus w Ewangelii: „Ubogich zawsze macie u siebie” (Mk 14,7) – zaznacza.

 

Ubóstwo moralne

– Współcześnie terminem „ubóstwo” określa się brak wystarczającej ilości środków koniecznych do zaspokojenia podstawowych potrzeb człowieka. Najczęściej kojarzone jest ono z deficytem dóbr materialnych: pieniędzy, wody, żywności, ubrania, mieszkania. Jednak takie rozumienie ubóstwa nie wyczerpuje zakresu znaczeniowego biedy, która paraliżuje wiele obszarów naszego codziennego życia. Równie dotkliwy jest brak dóbr duchowych, moralnych i kulturowych. ...

LI