Tygodnik Echo Katolickie
Wydanie 14/2023 (1442)

Grób jest znakiem śmierci przypominającym o jej bezwzględnej władzy nad każdym człowiekiem bez wyjątku. Mieści w sobie ból, smutek, gorycz rozłąki i zranionej miłości. Grób Jezusa rzucił całkowicie inne światło na dotychczasową „grobową spuściznę”. Dla tego, kto uwierzył w zmartwychwstanie Syna Bożego, przestał być miejscem nihilistycznej beznadziei i definitywnym końcem, stał się symbolem życia łamiącego prawa śmierci oraz miłości zwyciężającej zło i grzech. Dla Marii Magdaleny, Piotra i Jana pusty grób Jezusa, początkowo przerażający i niepojęty, stał się zalążkiem ich prawdziwej wiary i źródłem wielkiej radości. Pusty grób odmienił wszystko i dał zrozumienie wszystkiego. Ks. Jan Twardowski w wierszu „Od końca” pisał: Zacznij od Zmartwychwstania/ od pustego grobu/ od Matki Boskiej Radosnej/ wtedy nawet krzyż ucieszy/ jak perkoz dwuczuby na wiosnę/ anioł sam wytłumaczy jak trzeba/ choć doktoratu z teologii nie ma/ grzech ciężki staje się lekki/ gdy się jak świntuch rozpłacze/ - nie róbcie beksy ze mnie/ mówi Matka Boska/ to kiedyś/ teraz inaczej/ zacznij od pustego grobu/ od słońca/ ewangelie czyta się jak hebrajskie litery/ od końca. Zacznijmy więc od pustego grobu, zacznijmy od Zmartwychwstania…