Tam i… bez powrotu
Jego/jej perypetie zostały udokumentowane w wyprodukowanym przez HBO filmie „Trans-akcja”, a rozpoznawalność zaowocowała uzyskaniem (z pierwszego miejsca na liście wyborczej Ruchu Palikota) poselskiego mandatu. Parę lat później, kiedy już wrzawa na jej temat przebrzmiała, Grodzka nie zdołała zebrać 100 tys. podpisów potrzebnych do wystartowania w wyborach prezydenckich ani też zyskać odpowiedniej liczby głosów koniecznych do znalezienia się w Parlamencie Europejskim. Kilkanaście lat po ujawnieniu się Anny Grodzkiej tranzycja płciowa nie budzi już tak wielkich emocji. Można by nawet zaryzykować twierdzenie, że do tego zjawiska prawie przywykliśmy. Naturalna ludzka skłonność do podglądania, a szczególnie do podglądania tego, co udziwnione, sprawia, że bardzo dobrze się mają najróżniejsze reality show.
A pokazujące swoje życie osoby transpłciowe robią medialną karierę.
Chociaż William Bruce Jenner na igrzyskach olimpijskich w Montrealu w 1976 r. zdobył w wieloboju złoty medal, to prawdziwą rozpoznawalność przyniósł mu dopiero ślub z Kris Jenner i udział w reality show „Z kamerą u Kardashianów”. Po wielu wspólnych latach małżonkowie się rozwiedli, a William Bruce przeszedł operację zmiany płci i ogłosił, że od tej chwili jest transkobietą i nazywa się Caitlyn Marie Jenner. Naturalną koleją rzeczy było wyprodukowanie przez Caitlyn własnego reality show i opublikowanie autobiografii, co wyniosło ją na szczyty popularności, zapewniło atrakcyjne i dostatnie życie. Można? Można.
Pozostawiając inne – zagraniczne i rodzime – transkobiety w spokoju, wypada tutaj dodać, że i nasze podwórko wydało rozpoznawalną trans. Żyjąca dziś warszawskim życiem Rafalala urodziła się w Siedlcach jako Rafał.
Rozpoznawalność, kariera, pieniądze – tylko pozazdrościć. ...
Anna Wolańska