wikipedia
O Bogu, który szuka domu
„Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie” (Łk 2,6-7).
W Betlejem spełniły się słowa proroka Izajasza. Oto Słowo stało się Człowiekiem i rozbiło namiot wśród ludzi. Bóg przyszedł na ziemię jako bezbronne niemowlę. Czy nas to jeszcze porusza i wzrusza? Słowo Boże przypomina, że On od początku był wzgardzony i odrzucony. Co czuła Maryja, gdy zamykano przed Nią wszystkie drzwi? Co czuł Józef, gdy po raz kolejny doświadczał odmowy? Co czuje Bóg, gdy ludzie przez wszystkie wieki bezmyślnie powtarzają, że On nie istnieje, że umarł, że nie jest im potrzebny? Co czuje Jezus, gdy nie chcemy Go przyjąć, kiedy przychodzi do nas w swoim słowie, w sakramentach i w innych ludziach?
W Betlejem spełniły się słowa proroka Izajasza. Oto Słowo stało się Człowiekiem i rozbiło namiot wśród ludzi. Bóg przyszedł na ziemię jako bezbronne niemowlę. Czy nas to jeszcze porusza i wzrusza? Słowo Boże przypomina, że On od początku był wzgardzony i odrzucony. Co czuła Maryja, gdy zamykano przed Nią wszystkie drzwi? Co czuł Józef, gdy po raz kolejny doświadczał odmowy? Co czuje Bóg, gdy ludzie przez wszystkie wieki bezmyślnie powtarzają, że On nie istnieje, że umarł, że nie jest im potrzebny? Co czuje Jezus, gdy nie chcemy Go przyjąć, kiedy przychodzi do nas w swoim słowie, w sakramentach i w innych ludziach?
Czy jest dla Niego miejsce w naszych domach, rodzinach i sercach? Dlaczego Go odrzucamy? Jakie miejsce dajemy Mu w naszym życiu? Stawiamy w centrum czy spychamy na margines? Przyjęcie Jezusa to uznanie w Nim swego Pana i Zbawiciela, godzenie się z Jego wolą, to otwieranie swego serca na to, do czego nas zaprasza. ...
AWAW