Służba na medal
Medale Benemerenti wręczył bp Kazimierz Gurda podczas Mszy św. sprawowanej 19 marca, o 12.00, w siedleckiej katedrze. S. Z. Żochowska, przełożona Zgromadzenia Sióstr „Jedność” św. Teresy od Dzieciątka Jezus, niemal całe życie zakonne związała z siedlecką katedrą. Początkowo jej posługa polegała na trosce o utrzymanie czystości bielizny kościelnej oraz przygotowanie dekoracji.
Równocześnie była zaangażowana w śpiew w chórze parafialnym prowadzonym przez ks. Alfreda Hoffmana. Podjęła się nauki gry na organach i w 1977 r. otrzymała dyplom ukończenia Diecezjalnego Studium Muzyki Kościelnej w Siedlcach, posługując od tego czasu jako organistka w katedrze. Od 1974 r. rozpoczęła pracę w kancelarii parafialnej, którą pełni do dzisiaj. Jest też przełożoną domu zakonnego w Siedlcach przy ul. 11 listopada.
– Przyjmując to odznaczenie, czuję się wyróżniona, a jednocześnie onieśmielona. Moja posługa zawsze była i jest dla mnie zaszczytem i radością – zaznaczyła laureatka, dziękując wszystkim kapłanom, z którymi dane było jej przez 50 lat pracować.
– Księża i wierni świeccy, którzy mieli okazję współpracować z s. Zofią, podkreślają jej wysokie kompetencje, serdeczność, zaangażowanie, postawę służby i oddanie sprawom Kościoła – podkreślał w laudacji proboszcz parafii katedralnej ks. kan. Dariusz Mioduszewski.
Budowniczy kościołów
Natomiast inż. Z. Sekuła wykonał wiele projektów budynków w diecezji siedleckiej, m.in.: Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Siedleckiej w Nowym Opolu, za który otrzymał nagrodę państwową, kościoła parafii Miłosierdzia Bożego w Siedlcach, kaplicy tymczasowej i kościoła parafii pw. Bożego Ciała w Siedlcach z kompleksem budynków parafialnych, kaplicy tymczasowej i kościoła parafii Matki Boskiej Częstochowskiej w Garwolinie, kościoła parafii Chrystusa Miłosiernego w Dęblinie, kościoła parafii bł. Męczenników z Pratulina w Siedlcach (plebania i budynek katolickiego przedszkola), rozbudowy klasztoru ss. Sercanek w Skórcu, klasztorów ss. szarytek i ss. nazaretanek w Łukowie, a także projekt rozbudowy wież kościoła w Łaskarzewie.
– Państwo Sekułowie to rodzina katolicka, regularnie uczestnicząca w niedzielnych Mszach św., prowadząca pogłębione życie sakramentalne. To również wzorowe małżeństwo, prawi, szlachetni ludzie znani z życzliwości i serdeczności, zaangażowani w życie Kościoła – zaznaczył ks. kan. D. Mioduszewski.
Z. Sekuła przyznał natomiast, że nie spodziewał się, że jego działalność zostanie dostrzeżona i uhonorowana tak wysokim odznaczeniem. – Ja jedynie przez całe życie starałem się jak najlepiej wywiązać z zadań, jakie przede mną postawiono. Chciałem wnieść coś do przestrzeni diecezji siedleckiej, do domów Boga, które w moim pokoleniu zostały wzniesione – powiedział, wspominając, że jego pierwszym projektem była kaplica przy ul. Janowskiej, która została wybudowana dzięki staraniom ks. prałata Mieczysława Łuszczyńskiego i przez wiele lat służyła parafii Miłosierdzia Bożego.
Wyzwaniem był też projekt WSD w Nowym Opolu. – To pierwsze tak ogromne zadanie, którego się podjąłem – dodał Z. Sekuła, tłumacząc, iż budowa przypadała na bardzo trudne czasy, podobnie jak kościoła Bożego Ciała w Siedlcach. – Nie było wtedy wielkich firm, ale entuzjazm ludzi dobrej woli, którzy chcieli coś po sobie pozostawić – opowiadał, chwaląc jednocześnie współpracę z ówczesnym proboszczem ks. prałatem Stanisławem Wojteczukiem. – Gdy dany artysta starał się wprowadzić swoją wizję, np. w kościele miały pojawić się witraże czy mozaiki, zawsze dzwonił, prosząc, bym przyjechał i zobaczył, czy to pasuje do wnętrza świątyni. Zdarzało się, że niektóre propozycje zostały odrzucone, bo obaj uważaliśmy, że dom Boży powinien być urządzony z klasą i smakiem – wspominał.
Wdzięczni za ich talent
Bp K. Gurda podziękował s. Zofii i Z. Sekule za to, że dzielą się z Kościołem i parafią talentami, którymi Bóg ich obdarzył. – Jesteśmy za to bardzo wdzięczni. Nich Pan wspiera swoimi łaskami, obdarza zdrowiem i daje radość – dodał pasterz Kościoła siedleckiego.
Medal Benemerenti to honorowe odznaczenie ustanowione w 1832 r. przez papieża Grzegorza XVI. Jest ono przyznawane za długoletnie zasługi dla Kościoła katolickiego osobom, rodzinom lub społecznościom